مزایای پوشیدن جوراب واریس بعد از عمل دیسک کمر
بعد از عمل دیسک کمر، ممکن است بیمار با مشکلات جدیدی مانند واریس مواجه شود که خطر لخته شدن خون در پاها را افزایش می‌دهد. این عارضه نه تنها روند بهبودی را دشوارتر می‌کند، بلکه گاهی عواقب جبران‌ناپذیری به همراه دارد. آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که استفاده از جوراب واریس، یک راه حل ساده اما ضروری برای کاهش این عوارض است؟ این مقاله با تمرکز بر توصیه‌های بهترین دکتر برای عمل دیسک کمر به شما کمک می‌کند تا با تأثیر جوراب واریس بعد از عمل دیسک کمر بیشتر آشنا شوید و روش‌های علمی و کارآمد برای کاهش ریسک‌های خطرناک پس از عمل را بررسی کنید.
آنچه در این مقاله می‌خوانید:
پیش از آنکه درباره‌ی کاربرد جوراب واریس پس از جراحی دیسک سخن بگوییم، لازم است بدانیم دیسک چیست و علل بروز آن چه می‌باشد. به‌طورکلی در ستون فقرات بدن انسان ۲۴ مهره تیپیک وجود دارد. بین این مهره‌ها که از جنس استخوان هستند، بافت غضروفی با ترکیب آب و هیالورونیک اسید به فرم ژلاتینی وجود دارد که منجر می‌شود در هنگام حرکت مهره‌ها بر روی یکدیگر مانند خم‌شدن، راه‌رفتن و هرگونه فشار بر روی ستون مهره‌ها این بافت غضروفی به‌سان یک بالشتک عمل کند و فشار را تا مقدار زیادی کاهش دهد.
از طرف دیگر، طیف حرکتی ستون مهره‌ها را به مقدار بالایی افزایش دهد و به روان‌تر کردن این حرکات کمک کند. هر گونه بروز اختلال در این بافت غضروفی که از آن به‌عنوان دیسک یاد می‌شود، می‌تواند منجر به بروز بیماری‌های مختلف بر روی آن که به شکل عامیانه دیسک نامیده می‌شود، منجر گردد.
به طور عمده بیماری هرنی دیسک موسوم به دیسک زمانی رخ می‌دهد که دیسک از بین مهره‌ها بیرون‌زده و به نخاع و ریشه‌های عصبی که در پشت ستون مهره‌ها قرار گرفته است، فشار وارد کند این فشار منجر به ایجاد دردهای عصبی مزمن می‌گردد که می‌تواند فعالیت بیمار را مختل کند.
طیف وسیعی از علامت‌ها در زمان بیرون‌زدگی دیسک رخ می‌دهد که عمدتاً با عمل فتق دیسک بهبود می‌یابد. زمانی که می‌خواهیم دقیق‌تر در مورد عمل فتق دیسک سخن بگوییم. ابتدا لازم است بدانیم فتق دیسک چیست؟ همان‌طور که گفتیم بین ستون مهره‌های استخوانی یک دیسک غضروفی وجود دارد که منجر به کاهش فشار و روان‌سازی حرکات می‌گردد.
فتق دیسک زمانی ایجاد می‌شود که ساختار درونی دیسک که در هسته آن قرار گرفته و به‌اصطلاح نوکلیوس پولپوزیس نامیده می‌شود و بسیار نرم است، به‌نوعی برآمدگی پیدا کند و این برآمدگی بانفوذ به کانال نخاعی منجر به فشار بر روی عصب و ریشه‌های عصبی گردد.
این اتفاق معمولاً در سطوح مهره‌های کمری چهارم و پنجم به‌کرات رخ می‌دهد و همچنین ممکن است بین مهره‌های گردنی پنج، شش و هفت نیز رخ دهد و منجر به دیسک گردنی یا دیسک کمری و به‌طورکلی دیسک ستون مهره‌ها شود که نیازمند عمل فتق دیسک و دیسک گردن خواهد بود. اما اینکه دقیقاً چه می‌شود که دیسک دچار فتق و بیرون‌زدگی می‌گردد؟ خود یک پرسش بسیار مهم است.
به‌طورکلی با افزایش سن در افراد دیسک خاصیت انعطاف‌پذیری و الاستیستیه خود را از دست می‌دهد، همان‌طور که می‌دانید دیسک بین مهره‌ای شامل دو بخش مرکزی نوکلیوس پولپوزیس و یک بخش محیطی می‌باشد که به مقدار زیاد از آب و هیالورونیک اسید تشکیل شده است.
با افزایش سن مقادیر این آب کاهش می‌یابد و در نتیجه دیسک با کاهش انعطاف‌پذیری خود ممکن است دچار بیرون‌زدگی، ترک‌خوردگی و یا حتی پارگی گردد. در نتیجة این امر دیسک نمی‌تواند فشار وارده بر روی ستون مهره‌ها را تحمل کند و حرکات فرد کاهش می‌یابد. از طرف دیگر با فتق دیسک و فشار بر روی کانال نخاعی دردهای مزمن عصبی نیز ایجاد می‌گردد.
برخی از علائم در بیماری دیسک مورد انتظار می‌باشد که این علامت‌ها عبارت‌اند از:
درد شدید از ناحیه ناف به پایین و در نواحی پایین کمری که معمولاً چندین روز طول می‌کشد و این دردها سیر صعودی دارد.
کاهش حس و ضعف در پاها
دردهای منتشرشونده تا زیر زانو که عموماً به سمت مچ پا و گاه روی پا پخش می‌گردد
دردهای موسوم به درد سیاتیک که عموماً از ناحیه با تک یا باسن شروع شده و سپس به سمت ساق پا و روی سطح پا منتشر می‌گردد.
احساس کرختی و گزگز شدن و ضعف بر روی ساق پا
بی‌اختیاری در مدفوع و یا ادرار که البته این علامت نشان‌دهنده پیشرفت شدید بیماری و در موارد نادری ایجاد می‌شود و از آن به‌عنوان بیماری سندروم کویدا ایکوینا یا سندرم زین اسبی یاد می‌شود که فرد در ناحیه‌ی مقعد خود زمانی که می‌نشیند دچار احساس کرختی می‌باشد.
بااین‌وجود برخی از مهم‌ترین علامت‌های ایجاد فتق دیسک کمر که آن را نیازمند عمل فتق دیسک می‌کند، عبارت‌اند از:
-
آسیب‌دیدگی کمر، گردن و یا هر گونه تروما
-
کشیدگی شدید در ناحیه کمر
-
انجام فعالیت‌هایی که منجر به فشار بالا بر روی ستون فقرات می‌گردد.
-
جنسیت مردانه
-
بلندکردن اجسام سنگین به روش نادرست
-
وزن بیش از حد و چاقی
-
مصرف مواد مخدر و دخانیات
در ادامه به طور مختصر در مورد هر یک از علل ریسک فاکتورهای ایجاد فتق دیسک کمر صحبت خواهیم کرد.
ترومای کمر و یا گردن
به‌طورکلی هرگونه آسیب بر روی استخوان‌های ستون فقرات چه در روی گردن چه مهره‌های کمر می‌تواند منجر به آسیب استخوان و همچنین دیسک بین مهره گردد و در نتیجه فرد را نیازمند عمل فتق دیسک کند.
کشیدگی بیش از حد
این مورد نیز مانند آنچه در سوانح رانندگی رخ می‌دهد می‌تواند منجر به جابه‌جایی دیسک و فتق آن گردد. در چنین مواردی به طور معمول چنانچه فتق دیسک خفیف باشد، درمان دارویی و مراقبت‌های محافظه‌کارانه کفایت می‌کند؛ ولی در شرایطی که فتق دیسک شدید باشد، لازم است که عمل فتق دیسک برای بیمار صورت پذیرد.
فعالیت‌های فشارآورنده بر ستون فقرات
فعالیت‌هایی که منجر به ایجاد فشارهای بسیار بالا بر روی ستون مهره‌ها می‌شود، مانند دویدن‌های طولانی‌مدت، رانندگی و هرگونه فعالیتی که فشار بالایی برای ستون مهره‌ها می‌آورد، می‌تواند منجر به کاهش مقادیر آب موجود در دیسک بین مهره‌ای شده و فرد را به عمل فتق دیسک کمر نیازمند گرداند.
جنسیت مرد
به‌طورکلی بروز فتق دیسک کمری در مردان بسیار شایع‌تر است که این علت می‌تواند انجام فعالیت‌های شدید و بلندکردن وزنه و همچنین فشار بر روی ستون مهره‌ها در آقایان باشد.
چاقی و اضافه‌وزن
ازدیاد وزن و به‌طورکلی چاقی و اضافه‌وزن مانند اعمال‌شدن یک وزن اضافه و بلندکردن وزنه عمل می‌کند و می‌تواند به ستون مهره‌ها به‌ویژه در ناحیه کمر فشار وارد کرده و منجر به فتق دیسک گردد و فرد را نیازمند جراحی عمل فتق دیسک گرداند.
زمانی که صحبت از علت پوشیدن جوراب واریس پس از جراحی دیسک و ادم پا می‌شود، درمان‌های متعددی برای این امر توصیه می‌گردد که کلیه این درمان‌ها با کاهش مقادیر خون باقیمانده در پا منجر به کاهش ورم پا می‌گردند. به‌طورکلی درمان ورم پا پس از عمل دیسک کمر چنانچه بین ۳ تا ۴ هفته باقی بماند لازم می‌باشد و در غیر این صورت درمان خاصی برای ادم پا نیاز نیست و ورم پا به‌صورت گذرا بوده، باگذشت زمان بهبود می‌یابد.
بااین‌وجود برخی از روش‌های درمان ورم پا پس از عمل دیسک کمر عبارت‌اند از: استفاده از جوراب واریس بعد از جراحی دیسک کمر، جراحی و درمان دارویی.
به‌طورکلی مهم‌ترین اقدام درمانی، برای درمان ورم پا و قبل از استفاده از جوراب واریس پس از جراحی دیسک شامل شناسایی علت اصلی ورم پا می‌باشد. به‌عنوان‌مثال چنانچه علت ورم پا پس از عمل دیسک کمر آسیب ارگانی مثلاً به ارگان‌های اساسی کلیه و قلب باشد. درمان آن‌ها با استفاده از داروهای دیورتیک می‌تواند در بهبود ورم پا مؤثر باشد.
درحالی‌که اگر آسیب به عروق لنفاوی منجر به بروز ادامه پا شده باشد، روش‌هایی مانند استفاده از جوراب واریس پس از جراحی دیسک و همچنین برداشتن عروق می‌تواند کارساز باشد. بااین‌حال به‌طورکلی برخی از مهم‌ترین روش‌های درمان ورم پا پس از عمل دیسک کمر عبارت‌اند از:
جوراب واریس پس از جراحی دیسک
استفاده از جوراب واریس پس از عمل دیسک کمر با فشاری که بر روی عروق وریدی وارد می‌کند باعث می‌شود که چنانچه دریچه‌های عروق وریدی آسیب‌دیده باشند و یا مایع در پاها جمع شده باشد، با فشار به سمت قلب برگردد و همچنین از تجمع مایع در پاها جلوگیری می‌کند و به این شکل منجر به درمان ورم پا پس از عمل دیسک کمر می‌گردد.
جوراب واریس پس از جراحی دیسک به طور عمده برای موارد خفیف تا متوسط ادم پا مورداستفاده قرار می‌گیرد و موارد شدید نیازمند بررسی و درمان تخصصی توسط پزشک متخصص دارد.
استفاده از داروهای دیورتیک
برخلاف استفاده جوراب واریس پس از جراحی دیسک، این داروها با افزایش آب دفع شده توسط کلیه‌ها منجر به کاهش تجمع مایع در کلیه اندام‌ها من‌جمله پاها می‌گردند و یکی از بهترین‌های درمان ورم پا پس از عمل دیسک کمر می‌باشند.
بااین‌وجود استفاده از آن‌ها تداخلات بسیار زیادی به همراه دارد؛ لذا لازم است زیر نظر پزشک متخصص و در صورت صلاح دیده آن برای بیمار تجویز کرد. روش‌های دیگری که برای درمان ادم پا ورم پا پس از عمل دیسک کمر توصیه می‌شود، عمدتاً شامل تغییر روش زندگی، کمتر ایستادن بر روی پاها و کمتر راه‌رفتن و همچنین کاهش مصرف بیش از حد مایعات در طول روز می‌باشد.
یکی از مهم‌ترین اعمال برای بهبود دیسک و کاهش ادم برای جلوگیری از ضروری شدن پوشیدن جوراب واریس بعد از عمل دیسک کمر، تغییر و اصلاح پوزیشن و روش ایستادن و راه‌رفتن، خوابیدن و هرگونه فعالیتی است که بر روی ستون مهره‌ها فشار وارد می‌کند.
نشستن و خوابیدن
اگر می‌خواهید نیازی به استفاده مادام‌العمر جوراب واریس پس از جراحی دیسک نداشته باشید باید در زمان نشستن نیز می‌بایست یک سری اصول را رعایت کنید.
به‌عنوان‌مثال، فرد در هفته‌های اول بعد عمل دیسک کمر افراد مسن لازم است هر بیست الی سی دقیقه از وضعیت نشسته در حالت رانندگی یا پشت میز کامپیوتر خارج شود تا دچار فشار شدید بر روی ستون مهره‌ها نشود چرا که در این حالت فشار از روی عضلات بر روی ستون مهره‌ها منتقل می‌شود و با برهم‌زدن فرم نشستن عضلات دوباره فعال شده و بخش زیادی از فشار را خود تحمل خواهند کرد.
خوابیدن
خوابیدن نیز اصولی دارد. اول اینکه در زمان خوابیدن ستون فقرات نباید خمیده شود و به همین جهت از خوابیدن در وضعیتی مانند وضعیت جنینی می‌بایست خودداری کرد. این وضعیت خوابیدن شانس ادم پا و نیاز به جوراب واریس پس از جراحی دیسک را نیز افزایش می‌دهد. بهترین نوع خوابیدن، خوابیدن به‌صورت طاق‌باز می‌باشد.
از خوابیدن بر روی شکم و یا بر روی پهلوها نیز بهتر است پیشگیری شود. همچنین تخت مورداستفاده نیز می‌بایست مقدار مناسبی از نرمی و انعطاف را دارا باشد تا فشار بر ستون مهره‌ها کاهش پیدا بکند. از طرفی از خوابیدن بر روی تشک‌هایی که فرد در آن فرومی‌رود.
می‌بایست خودداری گردد. در زمان به پهلو بهتر است که یک بالش بین پاها قرار گیرد تا فشار وارد بر کمر کاهش پیدا بکند. همچنین چنانچه فرد به‌صورت طاق‌باز بخوابد بهتر است بالش را در زیر هر دو زانوی خود قرار دهد تا گودی کمر و فشار کمتری را تحمل کند.
به‌طورکلی تا سه هفته الی یک ماه پس از عمل جراحی فرد نباید به سمت جلو خم شود.
همچنین از بلندکردن و جابه‌جایی اجسام با وزن بیش از ده کیلو به مدت ۲ ماه می‌بایست خودداری شود. برای بلندکردن جسم سنگینی به‌جای خم‌شدن فرد باید به طور کامل بر روی زانو بنشیند سپس بلند شود.
راه‌رفتن
به‌طورکلی راه‌رفتن پس از عمل دیسک کمر افراد مسن به مقدار اندک نهایت پانزده تا سی دقیقه هر سه ساعت توصیه می‌شود و نباید فرد سعی در طی‌کردن مسافت‌های طولانی داشته باشد.
دوش‌گرفتن
به‌طورکلی در هفته اول بهتر است فرد دوش نگیرد و بعد از گذشت یک هفته می‌تواند برای دوش‌گرفتن اقدام کند.
حقیقت این است که نتایج استفاده از جوراب واریس پس از جراحی دیسک بسیار قابل‌تأمل می‌باشد. تحقیقات نشان داده است که استفاده از جوراب واریس پس از جراحی دیسک می‌تواند تا ۲۸ درصد میزان بروز ادم پا را کاهش دهد و از شدیدتر شدن ورم پا نیز جلوگیری کند.
همان‌طور که گفته شد را جوراب واریس با استفاده از فشار و کششی که در بافت خود دارد باعث می‌شود که خون در انتهای اندام تحتانی و پاها تجمع نکنند و به بازگشتن به سمت قلب کمک می‌کند. به همین جهت به‌طورکلی پزشکان پس از انجام جراحی دیسک توصیه به استفاده از جوراب واریس پس از جراحی دیسک کمر می‌کنند تا میزان احتمال بروز ادامه پا را کاهش دهد. امروزه استفاده از جوراب واریس پس از جراحی دیسک به‌شدت توصیه می‌گردد.
سخن پایانی
در این مقاله سعی شد در مورد جوراب واریس بعد از عمل دیسک کمر و همچنین سایر روش‌های درمانی به طور مختصر اشاره شود. همان‌طور که گفته شد دیسک یک بیماری شایع در گروه‌های سنی مختلف از جوانان تا افراد کهن‌سال را شامل می‌گردد که علل متنوع منجر به بروز آن می‌شوند.
تحقیقات نشان داده است که علل متنوعی بروز دیسک با میزان شیوع ادامه پا ارتباط مستقیم دارند و همان‌طور که گفته شد یکی از مهم‌ترین درمان‌های مورداستفاده برای ادم پا جوراب واریس می‌باشد. ازاین‌جهت در این مقاله در مورد علل مختلف دیسک و همچنین علل مختلف بروز ادم پا توضیح داده شد.
همان‌طور که گفته شد اگر ورم پا به علل ناشی از نارسایی ارگان‌های مختلف مانند قلب و کلیه باشد، استفاده از ترکیبات دارویی مانند دیورتیک‌ها می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود ادم پا داشته باشد. در چنین مواردی تأثیر پوشیدن جوراب واریس بعد از عمل دیسک کمر بسیار کمتر می‌شود.
این در حالی است که چنانچه ادم پا به علت کاهش تحرک، کاهش میزان نفوذپذیری عروق وریدی و آسیب به عروق لنفاوی و وریدی باشد. جوراب واریس می‌تواند به‌عنوان یکی از بهترین درمان‌ها و همچنین یکی از بهترین وسایل پیشگیری از بروز ادم پا جلوگیری کنند. ازاین‌جهت مراجعه به پزشک متخصص برای تشخیص علت ادم پا و درمان آن دراسرع‌وقت بسیار مهم و ضروری است.