دیسک کمر؛ مشکلات مرتبط با اختلالات صفحه غضروفی بین مهره‌ها

دیسک‌ کمر اصطلاحی شایع برای انواعی از دردهاست که از پایین کمر به پاها منتقل می‌شود که همراه با علائم حسی مثل گز گز و مور مور و سوزن سوزن شدن و لاغری عضلات پایین تنه می‌باشد. بیرون زدگی دیسک اصطلاح کلی مرتبط با اختلالات مربوط به صفحه غضروفی بین جسم مهره‌های کمر می‌باشد. در این مقاله در مورد علل و انواع آسیب‌های دیسک مثل بیرون زدگی تق و پارگی و تشخیص و درمان قطعی دیسک کمر توسط دکتر دیسک کمر صحبت خواهیم کرد.
 

دیسک کمر

 
 
 
دیسک کمر به طور طبیعی ایجاد شوند، زیرا مواد ژلاتینی به مرور زمان پایداری خود را از دست می‌دهند یا در نتیجه عوامل مختلفی که فرسوده می‌شوند. عدم فعالیت بدنی یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند به دیسک‌ها و ریشه‌های عصبی فشار وارد کند.
همه کمردردها ناشی از دیسک کمر نیست. بسیاری از دردها ناشی از ضعف عضلانی است. از آنجایی که بسیاری از افراد جامعه ما دارای اضافه وزن هستند، احتمال بروز مشکلات عضلانی در ناحیه کمر به خصوص در خانم‌ها بیشتر است.
کمر درد شایع‌تر است. اکثر زنان پس از زایمان دچار اضافه وزن و شکم بزرگ می‌شوند. همانطور که می‌دانیم معده نقش حمایت کننده روی ستون فقرات دارد و زمانی که عضلات شکم ضعیف هستند فشار روی مهره‌ها افزایش می‌یابد.
هسته دیسک یک بخش قابل گسترش است. در طول روز اب از دست می‌دهند و در نتیجه کوچکتر می‌شوند، اما در حالت استراحت به طول اولیه خود باز می‌گردند. بر این اساس، اختلاف قد حدود 2 سانتی متر می‌تواند به طور طبیعی از طلوع صبح تا غروب رخ دهد.
پارتیشنی که هسته دیسک را اشغال می‌کند. این قسمت حلقه فیبری یا فیبروز حلقوی نامیده می‌شود. قسمت محیطی حلقه فیبر غضروفی (فیبرو غضروف) است.
خاصیت ارتجاعی دیسک بین مهره‌ای به مقدار کافی آب در هسته مرکزی و یکپارچگی حلقه فیبری آن بستگی دارد. فشارهای وارد شده به هسته دیسک به قسمت محیطی دیسک بین مهره‌ها منتقل می‌شود. از این منظر بخش محیطی در حفاظت از قسمت مرکزی نقش دارد.
حرکت ناگهانی یا برداشتن اجسام سنگین می‌تواند به این ناحیه و فتق دیسک بین مهره‌ای آسیب برساند. فتق اغلب در پشت یا چپ و راست ایجاد می‌شود و درد به یک طرف یا طرف دیگر ساق پا می‌رسد، اما معمولاً درد در همان سمت فتق متمرکز می‌شود.
بیرون زدگی دیسک مشکلی است که برای این بالشتک ایجاد می‌شود و عبارت است از خارج شدن بخشی از مواد نرم داخل دیسک کمر از طریق شکافی که روی قسمت سخت دیسک ایجاد می‌شود. گاهی اوقات به این مشکل، دیسک ضعیف یا پارگی دیسک می‌گویند.
این دیسک‌ها که بین مهره‌ها قرار دارند، ضربه‌های وارده به مهره‌ها را جذب می‌کنند و به دلیل انعطاف پذیری، مهره‌ها را در جهات مختلف در حرکت نگه می‌دارند. اگر فتق دیسک و محتویات داخلی آن نشت کند، می‌تواند به عصب فشار وارد کند و باعث درد کمر و پا شود.
خطرناکترین دیسک کمر می‌تواند اعصاب مجاور را تحریک کرده و باعث درد، ضعف و بی حسی در اندام‌ها شود. از سوی دیگر، بسیاری از افراد مبتلا به فتق دیسک کمر هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند. 
اکثر افراد مبتلا به فتق دیسک کمر نیازی به جراحی ندارند. علت فتق دیسک ممکن است ناشناخته باشد، یا ممکن است در اثر بلند کردن یک جسم سنگین یا فعالیتی که فشار زیادی به ستون فقرات وارد می‌کند، ایجاد شود. فتق دیسک در افراد 35 تا 50 ساله بیشتر دیده می‌شود.
 

دیسک کمر

 

دیسک کمر ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد و فقط در عکس‌های تصویربرداری قابل مشاهده است. اما در برخی موارد دیگر، خطرناکترین دیسک کمر می‌تواند دردناک باشد. بیرون زدگی دیسک بین مهره‌ها در قسمت پایین کمر شایع‌تر است، اگرچه ممکن است بین مهره‌های گردنی نیز رخ دهد و علائم دیسک کمر خطرناک به شدت آسیب به مهره‌ها و فشار روی عصب بستگی دارد.
شایع‌ترین شکایت بیماران دیسک کمر درد در ناحیه باسن، ران و ساق پا است و پزشک با توجه به علائم و درد بیمار تشخیص می‌دهد که کدام مهره آسیب دیده است. فشار در این ناحیه مانع حرکت انگشت شست پا به سمت بالا می‌شود و درد از پشت به ساق پا می‌رسد.
شایع‌ترین علائم دیسک کمر خطرناک عبارتند از:

درد ساق پا:

اگر فتق دیسک کمر شما در ناحیه کمر باشد، بیمار معمولاً درد شدیدی در ناحیه باسن، ران و ساق پا دارد. اگر فتق دیسک در مهره‌های گردنی رخ دهد، درد معمولا در شانه‌ها و بازوها احساس می‌شود. 
اگر حین خندیدن، سرفه، عطسه در ستون فقرات خود درد دارید، این درد ممکن است ناگهانی و تشدید شود. درد پس از ایستادن یا نشستن یا راه رفتن برای مدت طولانی حتی در فواصل کوتاه رخ می‌دهد.

بی حسی و گزگز:

فتق دیسک بین مهره‌ای اغلب باعث بی حسی و گزگز در بخشی از بدن می‌شود که اعصاب آن به دلیل فتق دیسک تحت فشار هستند. علائم ممکن است بسته به ناحیه آسیب دیده متفاوت باشد. علائم ممکن است در پشت، باسن، جلو یا پشت ران، پا، کف پا، یا پا و انگشتان پا ایجاد شود.

ضعف:

عضلات کنترل شده توسط اعصاب ممکن است ضعیف شوند. این می‌تواند باعث عدم تعادل بیمار یا ناتوانی در بلند کردن یا نگه داشتن اشیا شود. 
علائم عصبی اختلال عملکرد پا و فتق دیسک ممکن است به صورت ناتوانی در بلند کردن پا هنگام راه رفتن یا ایستادن روی پاشنه یا پنجه ظاهر شود یا ممکن است باعث شود پا از دمپایی هنگام راه رفتن خارج شود.
 
علائم دیسک کمر خطرناک شامل :

درد

شایع‌ترین علائم دیسک کمر خطرناک درد است که به دو صورت دیده می‌شود: درد زیر بغل (دردی با گسترش عمودی) که در خود ستون فقرات احساس می‌شود و درد با ماهیت منتشر که در اعصاب ناشی از ستون فقرات قابل مشاهده است. طناب نخاعی در راه تولید می‌شود. و در اثر فشار دیسک تحت فشار آزاد می‌شود.

گزگز کردن پاها

اعصابی که عصب پا را تامین می‌کنند از رشته‌های عصبی کوچک (مانند رشته های سیم تلفن) تشکیل شده‌اند که در کنار یکدیگر قرار دارند. اعصاب حرکتی است که باعث حرکت پاها می‌شود. اگر دیسک بیش از حد رشته‌های حسی عصب را تحریک کند، تورم و فشار این اعصاب باعث گزگز و بی حسی در پاها می‌شود.

ضعف در پاها

عصب‌های حرکتی موجب انقباض و اسپاسم عضلات ساق پا می‌شوند و یا در صورت آسیب بیشتر، شل شدن ماهیچه‌ها و ضعف عضلانی در پاها و اندام‌های تحتانی ایجاد می‌کنند.
 
علائم در ناحیه توزیع عصب و پاها:
علائم تحریک عصب (درد یا خواب آلودگی یا اسپاسم عضلانی) در پاها به عصب درگیر و ناحیه پوشش عصبی بستگی دارد. ناحیه کمر شامل 5 مهره، پنج دیسک و پنج جفت عصب است که از بالا به پایین، از 1 تا 5 نامگذاری شده‌اند. 
در هر مرحله که دیسک بیرون می‌رود، به عصب کناری آن فشار وارد می‌کند. به عنوان مثال، اگر دیسک از اولین مهره کمری منشا می گیرد، به اولین عصب کمر فشار می آورد. گرفتگی عضلات) در این ناحیه احساس می شود.
علائم فتق دیسک کمر به سه دلیل به خودی خود بهبود می‌یابند:
بدن به دیسک بیرون زده  حمله می‌کند زیرا آن را به عنوان یک جسم خارجی تشخیص می‌دهد. این کار باعث کاهش اندازه دیسک برآمده و کاهش تورم اطراف عصب می‌شود.
با گذشت زمان، مقداری از آب موجود در دیسک جذب بدن می شود و دیسک را به داخل می‌کشاند.
ورزش‌هایی که کمر بیمار را می‌پیچد ممکن است باعث شود قسمت‌های بیرون زده دیسک از ناحیه آسیب دیده دور شوند.
اما در نظر داشته باشید که روند فوق تئوری نیست و در برخی بیماران دیده می شود. فشار روی عصب کنار دیسک معمول است و باعث ایجاد درد تیراندازی کشنده در طول مسیر عصبی می شود.
در صورت مشاهده هر یک از علائم دیسک کمر خطرناک به پزشک مراجعه کنید. در موارد زیر فوراً به پزشک یا بیمارستان مراجعه کنید:

تشدید علائم:

چنانچه هریک از علائم فوق الذکر به حدی تشدید گردند که فرد دیگر قادر نباشد امور روزانه خود را انجام دهد.

بیماری مثانه یا روده:

در برخی از انواع فتق خطرناکترین دیسک کمر، ممکن است بی اختیاری یا مشکل در ادرار کردن داشته باشید.

بی حسی در ناحیه نشیمنگاه:

در چنین وضعیتی، از دست دادن حس تا پاها، ران‌ها و باسن (قسمت هایی از بدن که هنگام اسب سواری زین را لمس می کنند) گسترش می‌یابد.
 
دیسک کمر در جوانان، ورزشکاران یا افرادی که کارهای سنگین انجام می‌دهند بیشتر دیده می‌شود، اما به طور کلی ما همیشه تمایل به انجام حرکات روزانه خود داریم. 
اکثر مشاغل مانند دندانپزشک، مکانیک، کارگران ساختمانی و تایپیست‌ها به صورت منحنی کار می‌کنند، بنابراین فشار بین مهره‌ها بیشتر است. حرکات ناگهانی در ورزش هایی مانند کشتی و وزنه برداری نیز باعث پارگی دیسک مهره می‌شود.
خطرناکترین دیسک کمر اغلب با افزایش سن و با ساییدگی و پارگی ناشی از افزایش سن رخ می‌دهد. با افزایش سن، دیسک مقداری از آب خود را از دست می‌دهد. این باعث می‌شود انعطاف پذیری کمتری داشته باشند و بیشتر مستعد پارگی شوند و در چنین مواردی ممکن است با فشار یا پیچ خوردگی کمی دچار پارگی دیسک شوید.
در اکثریت افراد، اصلی‌ترین عامل بروز دیسک کمر به وضوح شناخته نشده است. گاهی اوقات بلند کردن اجسام بزرگ و سنگین با استفاده از عضلات کمر (به جای بلند کردن آنها با استفاده از عضلات ران و ساق پا) می‌تواند منجر به فتق دیسک شود. به ندرت، حوادثی مانند سقوط از ارتفاع یا آسیب دیدگی کمر می‌تواند باعث فتق خطرناکترین دیسک کمر شود.
 علل آسیب دیسک و در نهایت پارگی و بیرون زدگی کمر زیاد است و نمی‌توان برای هر فردی علت خاصی را بیان کرد. شاید باورش سخت باشد، اما مهم‌ترین عامل خطر برای این بیماری، ژنتیک است.
 اگر دقت کنید متوجه می‌شوید که بسیاری از اعضای خانواده اطراف شما به بیماری دیسک کمر مبتلا هستند. عوامل ژنتیکی و ارثی دیسک را مستعد خشکی، آسیب و پارگی می‌کند.
اضافه وزن طبیعی است که فشار مداوم به ستون فقرات و البته دیسک‌های کمر وارد می‌کند و آنها را ضعیف می‌کند. از طرفی افراد لاغر و بلند قد نیز در معرض خطر هستند زیرا عضلات ستون فقرات آنها ضعیف و ضعیف است و نمی‌توانند از دیسک‌ها در حین حرکت محافظت کنند.
اما به غیر از موارد ذکر شده، عوامل دیگری نیز وجود دارد که قابل تنظیم و کنترل است. مهمترین فعالیت روزانه نشستن طولانی مدت به خصوص در صندلی نامناسب، ایستادن طولانی مدت بدون استراحت، رانندگی طولانی که مضرتر از نشستن در محل کار به دلیل نامناسب بودن صندلی ماشین است، خوابیدن روی تشک فنری نرم، خوابیدن روی شکم تخت بلند کردن اجسام سنگین به خصوص با خم شدن، با چرخش مکرر کمر، برخی فعالیت‌های ورزشی با خم شدن و راست شدن مکرر، بی تحرکی و زندگی بدون ورزش، ستون فقرات صدمات جدی به استخوان مانند تصادفات رانندگی و سقوط از ارتفاع و در نهایت سیگار کشیدن در فتق دیسک کمر موثر و مهم است و معمولاً با رعایت این موارد کنترل می‌شود.

 

 
عواملی که خطر فتق دیسک بین مهره ای را افزایش می دهند عبارتند از:

سن:

یک عامل رایج خطر جهت ابتلا به بیرون زدگی، سن بیماران بین 30 تا 50 سال است.

جنسیت:

مردان دو برابر بیشتر از زنان در معرض فتق دیسک هستند.

اضافه وزن:

اضافه وزن باعث افزایش فشار روی دیسک می شود. اضافه وزن خطر ابتلا به فتق دیسک کمر را تا 12 برابر بیشتر از حد طبیعی افزایش می دهد. این خطر به ویژه در افرادی که سابقه پارگی دیسک دارند افزایش می یابد. این به دلیل تاثیر مداوم بارهای سنگین روی دیسک است.

حرفه شغلی:

آن دسته از اشخاصی که به حرفه‌های فیزیکی سخت اشتغال دارند بیشتر در معرض بیرون زدگی دیسک بین مهره‌ای هستند. بلند کردن مکرر، کشش، خم شدن و صاف کردن، یا چرخش نیز می تواند این خطر را افزایش دهد.

استعمال سیگار و دخانیات:

یکی از دلایل رایج در بیرون زدگی دیس کمر کشیدن سیگار است. نیکوتین جریان خون به دیسک را کاهش می دهد و روند تخریب دیسک را تسریع می کند. این آسیب دیسک را بیشتر مستعد فتق می کند.

سوابق و تاریخچه خانوادگی:

اشخاصی که در سوابق خانوادگی خود ابتلا به بیرون زدگی دیسک کمر رایج است، بیشتر مستعد ابتلا به این وضعیت هستند.
البته باید توجه داشت که فتق دیسک کمر در هر سن، شغل، وزن و در هر شرایطی ممکن است رخ دهد.
 
هر کمردردی به معنای بیرون زدگی دیسک کمر و مشکلات مشابه نیست. گاهی اوقات فشار غیر طبیعی، سردی یا وضعیت نامناسب هنگام خواب می‌تواند باعث اسپاسم و درد در عضلات پشت شود. 
اما اگر کمردرد بیش از سه روز ادامه داشته باشد و با درد تیراندازی، گزگز و بی حسی یا ضعف در پاها یا بی‌اختیاری ادرار و اختلال عملکرد جنسی همراه باشد، نیاز است ارزیابی تخصصی‌تر و دقیق‌تری صورت گیرد که برای همین منظور گرفتنMRI  بهترین روش است که پس از معاینه توسط جراح مغز و اعصاب درخواست می‌شود. 
یکی دیگر از روش‌های تشخیصی رایج، نوار عصب و عضله است. این نوار می‌تواند نشان دهد که کدام اعصاب تحت فشار هستند، چقدر آسیب دیده است، آسیب جدید است یا قدیمی، و اینکه آیا عوامل زمینه‌ای مانند دیابت در آسیب عصبی دخیل هستند یا خیر. 
 
خطرناک‌ترین دیسک کمر زمانی اتفاق می‌افتد که دیسک آسیب دیده به اعصاب و ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کند و بیمار علائم فلج اندام‌ها را بروز می‌دهد.
ستون فقرات همه ما انسان‌ها از 33 مهره تشکیل شده است که روی هم قرار گرفته‌اند تا ساختار استخوانی بزرگی را تشکیل دهند. این مهره‌ها به چهار قسمت تقسیم می‌شوند: مهره‌های گردنی، مهره‌های سینه‌‌ای، مهره‌های کمری و مهره‌های خاجی.
مهره‌های کمری که محور اصلی چرخش و حرکت ستون فقرات کمری هستند، برای اتصال به یکدیگر و انجام وظایف مهمی مانند خم شدن و راست شدن به جسم نرم و انعطاف‌پذیری به نام دیسک نیاز دارند. بین هر مهره دیسکی قرار دارد که دو مهره کمری را به هم متصل می‌کند. دیسک علاوه بر اینکه می‌تواند خم و راست شود. آنها همچنین برای جذب و کاهش نیرو عمل می‌کنند
به دلیل تحمل وزن بدن، دیسک بین مهره‌ای کمر بیشتر از سایر دیسک‌ها آسیب دیده و منجر به بیماری دیسک کمر می‌شود. بیماری بیرون زدگی دیسک یک بیماری جدی نیست و با درمان‌های ساده و کم تهاجمی قابل درمان است، اما در برخی موارد می‌تواند به یک بیماری جدی و تهدیدی خطرناک بدل شود که زندگی فرد مبتلا را متاثر سازد. در ادامه قصد داریم در خصوص خطرناکترین دیسک کمر اطلاعاتی ارائه دهیم.
 
فتق دیسک کمر یک بیماری شایع در بین همه افراد است که در بیشتر موارد وجود چنین دردی جای نگرانی ندارد و با درمان‌های ساده و کم تهاجمی قابل درمان است. با این حال، در برخی موارد، بیرون زدگی دیسک کمر می‌تواند زندگی فرد را مختل کند.
 بنابراین آگاهی از این نوع کمردرد و دیسک بسیار مهم است. مهمترین علائم دیسک کمر خطرناک می‌تواند به شرح زیر باشد:

دیسک کمر با بی حسی و گزگز شدید در پاها

بی حسی ناشی از دیسک کمر نشانه فشار بر اعصاب اطراف نخاع است. درد و خشکی در ناحیه کمر طبیعی است و فردی که دیسک خفیف دارد ممکن است چنین دردی داشته باشد اما بهتر است همراه با کمردرد، بی‌حسی و گزگز شدید در پاها نیز داشته باشد. به جراح ستون فقرات مراجعه کنید.

دیسک کمر با فلج پا

بروز چنین علائمی مربوط به آسیب به ریشه‌های عصبی نخاع است. طناب نخاعی که از قسمت پایین کمر شروع می‌شود و تا آخرین مهره‌های ستون فقرات کمری می‌رود و اعصاب و ریشه‌های عصبی را در تمام طول ستون فقرات حمل می‌کند نیز می‌تواند در اثر شکستگی مهره‌ها یا آسیب دیسک آسیب ببیند. 
اگرچه به دلیل خطرناک‌ترین دیسک کمر چنین علائمی نادر است، اما در صورت بروز مشکلات زیادی برای بیمار ایجاد می‌کند. در صورت آسیب نخاعی، بیمار ممکن است آسیب عصبی و علائمی از فلج تا علائم دیسک کمر خطرناک و همچنین علائمی مانند شرایط ذیل را تجربه کند:
  • ♦ هر نوع سفتی یا گرفتگی در ماهیچه‌های کمر
  • ♦ درد و ناراحتی غیرقابل تحمل در اندام‌های تحتانی
  • ♦ بی اختیاری وناتوانی در کنترل ادرار و مدفوع
هنگامی که دیسک‌ها، مهره‌ها و رباط ها آسیب می‌بینند. نخاع نیز در معرض فشار و آسیب است. فردی که دیسک کمر در مراحل اولیه بیماری دارد از ادرار گهگاهی شکایت دارد. چنین بیمارانی نمی‌توانند به موقع به توالت برسند. اگر خطرناک‌ترین دیسک کمر در این مرحله درمان نشود، ممکن است بیمار دچار بی اختیاری ادرار شود.
 

علائم دیسک کمر در پاها

علائم دیسک کمر در پاها شامل درد و احساس خواب رفتگی یا گزگز در ساق پا است. 
درد داخل اندام تحتانی را عصب سیاتیک می‌نامند؛ زیرا عصب سیاتیک عصب بزرگی است که مانند طناب از لگن تا پشت ران کشیده شده و به دو شاخه پشت زانو تقسیم می‌شود و از پشت ساق پا تا پایین می‌رود و تمامی اندام های تحتانی را شامل اعصاب مختلفی می‌باشد.
درد در دیسک مهره L2-L3 (دوم و سوم) با تحت فشارقرار دادن ریشه سوم عصب کمری L3 گاهی اوقات بیماران با درد زانو مراجعه می کنند.
دیسک های L3-L4 (دیسک های بین مهره‌های سوم و چهارم) که به ریشه عصب کمری L4 فشار وارد می‌کنند به جلوی ران و زانو منتشر می‌شود و تفاوت آن با ریشه عصبی سومL3 ، دردی است که به ساق پا منتشر می‌شود.
دیسک بین مهره ای L4-L5 (دیسک بین مهره‌های چهارم و پنجم) به ریشه عصب پنجم کمری یا L5 فشار وارد می‌کند و درد به پشت و خارج ساق پا  و سپس به انگشت شست پا انتشار می‌یابد.
 

علائم دیسک کمر و سیاتیک

بیشترین آسیب به دیسک‌های بین چهارم و پنجم L4-L5 و پنجم و L5-S1 مهره‌های لگنی وارد می‌شود؛ زیرا حدود 70 درصد از حرکت کمر در دو دیسک بین مهره‌ای آخر L4-L5 و L5-S1 رخ می‌دهد؛ بنابراین دیسک‌هایی که نام بردیم به شاخه‌های عصب سیاتیک یعنی شاخه‌های L5 و S1 فشار وارد کرده و باعث ایجاد درد برق آسا در اندام تحتانی می‌تواند در باسن یا پشت ران و... باشد و به ساق پای بیمار انتقال یابد.
 
 برای درمان قطعی دیسک کمر از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود که می‌توان آنها را به دو گروه درمان غیرجراحی و درمان جراحی طبقه بندی کرد. این روش‌ها عبارتند از:
درمان قطعی دیسک کمر در مرحله حاد، 48 تا 72 ساعت استراحت نسبی است. لازم به ذکر است که استراحت طولانی مدت باعث ضعف عضلانی و تسریع روند درد می‌شود. بهترین حالت برای زمان استراحت، حالتی است که بیمار به پشت دراز بکشد.

مسکن‌ها و شل کننده‌های عضلانی و داروهای ضد التهاب:

مسکن‌های بدون نسخه معمولاً برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط استفاده می‌شوند.

مسکن‌های قوی:

 اگر درد شما با مسکن‌های بدون نسخه از بین نرفت، پزشک ممکن است مسکن‌های قوی‌تری تجویز کند. خواب آلودگی، حالت تهوع، سرگیجه و یبوست از عوارض احتمالی این داروها است.

داروهای آسیب عصبی:

 این داروها عوارض جانبی کمتری نسبت به مسکن‌های قوی دارند، بنابراین احتمال تجویز آنها مانند گاباپنتین و پره گابالین بیشتر است.
دارو‌های درمانی شامل:
  • ♦ Nsaid ها
  • ♦ مسکن‌های مخدری
  • ♦ داروهای استروئیدی خوراکی جهت کاهش التهاب و دردها

تزریق استروئید:

اگر درد تزریق اپیدورال ادامه یابد، ممکن است موثر باشد، اما اثر کوتاه مدت دارد. این روش تا سه بار در سال قابل انجام است. 
در برخی بیماران پس از پارگی دیسک فشار عصبی ظاهری وجود ندارد اما بیمار از درد شکایت دارد. در این بیماران ریشه عصبی نسبت به مواد شیمیایی داخل دیسک واکنش حساسی نشان می‌دهد و باعث ایجاد درد می شود.
پزشک ممکن است داروی خاصی را برای تزریق مستقیم به ناحیه اطراف نخاع تجویز کند. استفاده از تصویربرداری پزشکی به انژکتور کمک می‌کند تا این کار را با خیال راحت انجام دهد. گاهی اوقات پزشک می‌تواند تورم و التهاب را توصیف کند. ممکن است برای درمان قطعی دیسک کمر استروئیدهای خوراکی تجویز کند.

طب سوزنی:

درد علامت اصلی دیسک کمر است. بسیاری از بیماران دردی غیر قابل تحمل را تجربه می‌کنند که آنها را مجبور به مصرف مسکن های مخدر می‌کند. طب سوزنی فرآیند تولید مسکن طبیعی بدن را تحریک می‌کند و مجاری چی را باز می‌کند و در نتیجه روند بهبود طبیعی دیسک‌های آسیب دیده و اعصاب تحریک شده در نخاع را ایجاد می‌کند.

درمان قطعی دیسک کمر با کمک جراحی:

برخی از افراد باید تحت عمل جراحی فتق دیسک کمر قرار گیرند. پزشکان ممکن است پس از شش هفته تلاش از درمان‌های رایج و عدم پاسخگویی، برای عمل جراحی اقدام کنند، به خصوص اگر موارد زیر به تدریج بدتر شوند:
اول اینکه درد بیمار بسیار شدید است و به درمان دارویی و ورزشی جواب نداده است.
دوم، زمانی که فشار زیاد روی عصب باعث ضعف در پاها و کاهش قدرت پاها می‌شود.
ثالثاً در مواردی که بیمار دارای بی اختیاری کنترل ادرار و مدفوع است، در دو مورد اخیر، عمل جراحی واقعاً اورژانسی تلقی می‌شود. جراحی یکی از سخت‌ترین روش‌های درمانی است و پزشکان در صورت داشتن شرایط زیر از این روش برای درمان قطعی دیسک کمر استفاده می‌کنند:
  • ♦ دردی که با وجود درمان‌های مختلف بیش از دو هفته تغییر نکرده است.
  • ♦ هر گونه اختلال عصبی مثل ضعف ماهیچه‌ها یا ناتوانی در کنترل دفع ادرار و مدفوع
  • ♦ بی ثباتی ستون فقرات
میزان موفقیت جراحی در بهبودی بیمار 84 درصد است، بنابراین این تصور که بیماران پس از جراحی بهبود نمی‌یابند اغلب به دلیل دیر بازگشت بیمار برای جراحی است زیرا درد برای مدت طولانی ادامه دارد. 
علائم دیسک کمر خطرناک باعث دو مشکل می‌شود: اول، یک حساسیت مرکزی در مغز به نام درد مزمن، که درمان آن بسیار دشوار است. عوارض بعد از جراحی وجود خواهد داشت.
در بسیاری از موارد، جراحی فقط قسمت بیرون زده دیسک کمر را برمی‌دارد. با این حال، در موارد بسیار نادر، پزشک باید تمام دیسک را به طور کامل خارج کند. در این حالت از ابزار و تجهیزات مخصوصی برای فیکس کردن مهره‌ها استفاده می‌شود. در موارد نادر، جراح ممکن است از دیسک مصنوعی استفاده کند.
 

ورزش:

تقویت عضلات پشتیبان پشت به تثبیت و حمایت از ستون فقرات کمک می‌کند. وضعیت خوبی داشته باشید (برای نشستن، ایستادن و دراز کشیدن) وضعیت‌های خوب فشار روی ستون فقرات را کاهش می‌دهد. هنگام بلند کردن اجسام حتما وضعیت نشستن خود را اصلاح کنید و از ران‌ها و پاها استفاده کنید نه از پشت.

حفظ وزن مناسب:

اضافه وزن به ستون فقرات فشار وارد می‌کند و خطر ابتلا به فتق دیسک کمر را افزایش می‌دهد. در این مشکل شکم بزرگ فشار زیادی به کمر وارد می‌کند و قسمت پایین کمر را افزایش می‌دهد.
 
در حالی که هیچ راهی برای متوقف کردن روند پیری وجود ندارد، راه‌های زیادی برای قوی نگه داشتن ستون فقرات وجود دارد. برای تهیه یک برنامه مراقبتی یا جلوگیری از فتق دیسک با پزشک مشورت کنید. اقداماتی که می‌تواند به جلوگیری از فتق دیسک کمک کند عبارتند از:

ورزش ملایم:

پیاده روی یا شنا می‌تواند ماهیچه‌ها و سیستم قلبی عروقی را بدون وارد کردن فشار به مفاصل و دیسک‌ها تقویت کند.

کشش خفیف:

با حفظ رباط‌های شل، انعطاف‌پذیری ستون فقرات را بهبود می‌بخشد.

رژیم غذایی سالم:

غذاهای غنی از مواد مغذی شما را سالم نگه می‌دارند، در حالی که کاهش وزن استرس بر ستون فقرات را کاهش می‌دهد.

ترک سیگار:

سموم موجود در سیگار باعث کاهش گردش خون و جذب مواد مغذی می شود.

 

 
دیسک کمر نیز ممکن است به طور طبیعی ایجاد شوند، زیرا مواد ژلاتینی به مرور زمان پایداری خود را از دست می‌دهند یا در نتیجه عوامل مختلفی که فرسوده می‌شوند. با افزایش سن آرتروز به کندی پیشرفت می‌کند.
 عدم فعالیت بدنی یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند به دیسک‌ها و ریشه‌های عصبی فشار وارد کند. و درد شایعترین علائم دیسک کمر خطرناک است.
حرکت ناگهانی یا برداشتن اجسام سنگین می‌تواند به این ناحیه و فتق دیسک بین مهره‌ای آسیب برساند. 
با گذشت زمان، مقداری از آب موجود در دیسک جذب بدن می‌شود و دیسک را به داخل می‌کشاند.
ورزش‌هایی که کمر بیمار را می‌پیچد ممکن است باعث شود قسمت‌های بیرون زده دیسک از ناحیه آسیب دیده دور شوند. و با  تقویت عضلات پشتیبان پشت به تثبیت و حمایت از ستون فقرات کمک می‌کند.
باید توجه داشت که فتق دیسک کمر در هر سن، شغل، وزن و در هر شرایطی ممکن است رخ دهد.