درمان ورم پا بعد از شکستگی، با انواع روش های پزشکی و سنتی
درمان ورم پا بعد از شکستگی با روش های پزشکی و در برخی موارد روش های خانگی امکان پذیر است، اما قبل از هر چیز باید علت این ورم مشخص شود تا بهترین درمان در نظر گرفته شود. التهاب پا را می توان یکی از شایع ترین عوارض ناشی از شکستگی در نظر گرفت. در چنین شرایطی افراد به دنبال یافتن درمان ورم پا پس از شکستگی هستند. در این مقاله به بررسی روش های درمانی رایج التهاب پا پس از شکستگی، هزینه ها و لزوم مراجعه به پزشک متخصص می پردازیم.
التهاب پا پس از شکستگی در اندام های تحتانی بسیار رایج است و بیماران مختلف بسته به شرایطی که دارند، تحت درمان های مختلفی قرار می گیرد. تعیین دقیق روش درمان ورم پا بعد از شکستگی بر عهده پزشک متخصص ارتوپدی می باشد که تدابیر پزشکی لازم را اتخاذ خواهد نمود. در ادامه به چند نمونه از رایج ترین مورادی که به عنوان درمان التهاب پا پس از شکستگی انجام می شوند، اشاره می کنیم:
♦ درمان چاقی و کاهش وزن:
یکی از روش های بسیار کارآمد برای درمان خانگی ورم پا بعد از شکستگی، کاهش وزن می باشد. اضافه وزن باعث اعمال فشار مضاعف به پاها می شود که باعث بدتر شدن وضعیت و تشدید وضعیت التهابی می شود. بنابراین برداشتن فشار از روی ناحیه مورد نظر به کاهش ورم کمک شایانی به عمل می آورد.
♦ انجام حرکات کششی و تقویتی:
نرمش های تقویتی و کششی با نظر و در پزشک معالج می توانند منجر به تسریع روند بهبودی شوند. این موضوع به خاطر بهتر شدن جریان خون در موضع آسیب دیده می باشد. انجام این حرکات بهتر است زیر نظر متخصص و با آموزش های اصولی انجام شود. زیرا انجام هر نوع حرکت غیر اصولی ممکن است عارضه را شدت بخشد.
♦ جوراب واریس و مچ بند کشی:
استفاده از جوراب واریس و مچ بند کشی یکی دیگر از روش های درمان التهاب پا پس از شکستگی است که همچنین باعث تسریع روند جوش خوردن شکستگی ها می شود.
♦ داروهای ضدالتهاب:
یکی دیگر از روش هایی که به منظور درمان التهاب پا پس از شکستگی مورد استفاده قرار می‌گیرد، استفاده از داروهای ضد التهاب می باشد. این داروها منجر به کاهش تورم ناحیه آسیب دیده شده و روند التیام بافتی را سرعت می بخشند. متداول ترین داروهای ضد التهابی که به این منظور استفاده می شوند، ایپوبروفن و ناپروکسن هستند.
♦ درمان عفونت:
یکی دیگر از علل التهاب پا پس از شکستگی، عفونت ناحیه آسیب دیده می باشد که می تواند ناشی از عمل جراحی و یا زخم هایی باشد که از قبل ایجاد شده اند. یکی دیگر از روش های مهم و کارآمد برای درمان ورم پا بعد از شکستگی می توان به درمان عفونت ناحیه اشاره کرد که به طور خود به خود علائم همراه نظیر التهاب و تورم نیز بهبود پیدا خواهد کرد. از دیگر علائم و نشانه های عفونت می توان به ترشح محل زخم، قرمزی پوست و احساس گرما در موضع آسیب دیده اشاره کرد.
عده زیادی از مردم اعتقاد خاصی به انجام درمان های خانگی برای مشکلات و بیماری های مختلف دارند. درمان خانگی ورم پا بعد از شکستگی هم امروزه بسیار مرسوم می باشد. گاهی اوقات بیماران در صورت تایید و صلاحدید پزشک معالج، از این درمان های خانگی به عنوان مکملی در کنار تدابیر پزشکی که از سوی متخصص تجویز می گردد، استفاده می کنند. از جمله مهم ترین روش های درمان خانگی ورم پا بعد از شکستگی موارد زیر هستند:
♦ مراقبت از پوست موضع آسیب دیده:
یکی از ساده ترین و در عین حال مهم ترین مراقبت هایی که جزء درمان خانگی ورم پا بعد از شکستگی به شمار می رود، مراقبت از پوست ناحیه آسیب دیده است. پای متورم نسبت به سایر نواحی آسیب پذیرتر است و در چنین شرایطی بیماران باید به طور جدی به موضوع اهمیت بهداشت پوست این ناحیه توجه کنند. آن ها با انجام مراقبت های ساده مانع از بروز عوارضی نظیر عفونت و خراش پوست خواهند شد.
انجام کارهایی مانند خشک کردن دقیق پا پس از شستشو و تمیز نگه داشتن آن ها بسیار ضروری می باشد. شست و شوی پا در طول روز و شب پس از درآوردن جوراب واریس هم الزامی می باشد. این کار باعث تامین رطوبت موضع اسیب دیده می شود. ناخن های پا نیز بهتر است همواره کوتاه باشد و به دقت غلط تمیز شوند. این نواحی مستند تجمع میکروب، باکتری و افزایش ریسک ابتلا به عفونت هستند
♦ خودداری از ایستادن‌های طولانی:
یکی از مواردی که منجر به فشار زیاد روی بافت های آسیب دیده می شود، ایستادن طولانی مدت و آویزان نگه داشتن پاها برای بازی زمانی طولانی می باشد. برای التیام آسیب ها توصیه می شود که افراد از ایستادن و نشستن طولانی که منجر به آویزان شدن پا می شود، خودداری کنند.
♦ سرد کردن پاهای متورم:
ایجاد تورم در پاهای آسیب دیده، بلافاصله پس از شکستگی متداول است. درمان ورم پا بعد از شکستگی از طریق کیسه های یخ یکی از روش های متداول و کارآمد محسوب می شود.
♦ استفاده از متکا:
یکی از روش های دیگر برای درمان خانگی ورم پا بعد از شکستگی، استفاده از کوسن یا متکا بر روی پاهای آسیب دیده است. قرار دادن پاها زیر متکا می تواند در بهبود علایم موثر باشد.
افراد ممکن است به خاطر آسیب های مختلف اندام های تحتانی از قبیل شکستگی پا شاهد علائم نشانه های همراه مانند ایجاد تورم در ساق پا یا مچ پا باشند. این نشانه در انواع شکستگی ها از قبیل شکستگی ساق پا، زانو، ران، مچ پا کف پا و لگن رایج است. گاهی اوقات این علامت بدون شکستگی و در موارد دررفتگی یا پیچ خوردگی زانو یا مچ پا هم مشاهده می شود.
مدت زمانی که طول می کشد تا این علائم و نشانه ها در افراد دچار شکستگی و آسیب های اندام های تحتانی ظهور کند، متغیر است. برخی از افراد بلافاصله پس از بروز شکستگی شاهد تورم خواهند بود و عده ای دیگر در فاصله زمانی چند روزه یا چندین هفته ای شاهد این علائم و نشانه ها خواهند بود. در چنین شرایطی درمان التهاب پا پس از شکستگی مهم ترین هدف و تدابیر پزشکی برای این افراد می باشد.
علل مختلفی ممکن است باعث ایجاد التهاب پا شود که بیماران قادر به تشخیص آن نخواهند بود. مانند ضرب دیدگی، سفت بستن پا پس از شکستگی، عفونت موضع آسیب دیده، آویزان ماندن طولانی مدت پا، و ایجاد لخته در اندام های تحتانی و... که بی‌توجهی به این علائم ممکن است باعث بروز خطرات جدی تر شود.
در این شرایط مراجعه به یک پزشک متخصص برای اطلاع از علت اصلی پدیدآورنده این مشکل الزامی می باشد. بیماران برای تشخیص و درمان التهاب پا پس از شکستگی باید به پزشکان و متخصصان ارتوپدی مراجعه نمایند. آن ها از طریق معاینات مختلف و بررسی های پاراکلینیکی لازم، علت پدید آورنده این ورم را پیدا می کنند.
در مرحله بعدی آن ها توصیه های لازم برای درمان التهاب پا پس از شکستگی را ارائه خواهند داد. گاهی اوقات نیاز به مداخلات جدی نیست و رعایت توصیه های ارائه شده از سوی پزشک متخصص منجر به بر طرف نمودن این علائم و نشانه خواهد شد.
یکی از متداول ترین روش های درمان ورم پا بعد از شکستگی، تجویز انواع داروها می باشد. در صورتی که التهاب پا به خاطر شکستگی باشد، استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی بسیار کارآمد می باشد. این داروها به منظور کاهش درد و التهاب در موضع آسیب دیده توسط پزشک معالج تجویز می شوند.
با وجود این که این داروها جزو دارو های بدون نسخه طبقه بندی می شود، اما مصرف آن ها باید با تجویز پزشک معالج انجام شود. این دارو ها به اختصار NSAIDs نامیده می شوند. مصرف دارو ها و قرص های ضد التهاب غیر استروئیدی نظیر ایبوپروفن، ناپروکسن و پیروکسیکام مانع فعالیت یک آنزیم خاص در بدن خواهد شد.
آنزیم های سیکلواکسیژناز منجر به تولید سریع تر هورمون های پروستاگلاندین در بدن خواهد شد. مصرف دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی برای درمان التهاب پا، به منظور گیری جلوگیری از ساخت پروستاگلاندین ها می باشد.
سلول های آسیب دیده در محل شکستگی این هورمون را ترشح می کنند که نتیجه آن التهاب و تورم ناحیه است. در چنین شرایطی اعصاب ناحیه آسیب دیده نیز حساس می شود که باعث ایجاد درد در بیماران خواهد شد. ترشح کمتر پروستاگلاندین ها در کاهش التهاب درد و تورم نقش دارد. درمان التهاب پا پس از شکستگی از طریق تجویز قرص های NSAIDs نیز از جمله روش های قرص برای درمان ورم پا بوده و بسیار موثر می باشد.
دلایل مختلفی ممکن است باعث ایجاد تورم در اندام های تحتانی شود و تنها علت مربوط به شکستگی بخش های مختلف پا نیست. تدابیر درمانی به کار رفته برای برطرف نمودن این مشکل در شرایط مختلف، براساس بیماری زمینه ای و علت پدید آورنده تا حدودی با یکدیگر مختلف است. جراحی جزء گزینه های درمان التهاب پا نیست. در برخی از بیماران به سایر های علت های پدید آورنده التهاب پا، ممکن است اعمال جراحی به منظور درمان و بهبود التهاب پا انجام شود.
به نظر می رسد این عمل‌های جراحی برای درمان لنف ادم تاکنون به موفقیت 100 درصد دست پیدا نکرده اند و جزء اعمال جراحی کامل موفقیت آمیز طبقه بندی نمی شوند. در برخی از بیماران استفاده از سایر تدابیر پزشکی مانند جوراب واریس و... که غیر تهاجمی هستند، کارآمد نیست.
در این دسته از بیماران ممکن است از عمل های جراحی با تکنیک های مختلف استفاده شود. این تکنیک های جراحی برای درمان ورم پا بعد از شکستگی مورد استفاده قرار نمی گیرند و روش های درمانی برای این دسته از بیماران، به صورت غیر تهاجمی انجام می شوند.
یکی از شایع ترین مشکلاتی که ممکن است افراد همراه با بخیه یک موضع آسیب دیده تجربه کنند، ورم آن ناحیه است که مهم ترین علت آن عفونت می باشد. علت ورم پا بعد از بخیه گاها به خاطر مراقب های غیر اصولی از جای بخیه و عدم رعایت بهداشت ایجاد است و لازم است که مراقبت ها و درمان التهاب پا پس از شکستگی انجام شود. در برخی دیگر از موارد هم ممکن است علت این عفونت به خاطر عدم رعایت نکات استریلیزاسیون در طی عمل جراحی و آلوده شده موضع آسیب دیده شود. در هر دو شرایط درمان التهاب پا پس از شکستگی و جای بخیه ناشی از آن برای پیشگیری از گسترش بیشتر عفونت الزامی است.
تورم در محل بخیه پا با علائم دیگری مانند استشمام بوی نامطبوع از محل بخیه، نشت خون یا مایع چرکی، خونریزی شدید یا باز شدن بخیه همراه می باشد. یکی از نکاتی که بیماران باید به آن توجه کنند، این است که احساس تورم در محل بخیه در نخستین ساعات طبیعی می باشد و نیازی به هیچ گونه نگرانی یا مداخلات درمانی خاصی نمی باشد.
بیماران در صورت ادامه دار بودن این وضعیت نیاز به مراجعه فوری به پزشک متخصص خواهند داشت. توصیه می شود افراد در صورت داشتن تورم یا درد شدید پس از ۲۴ ساعت از بخیه و عمل جراحی حتماً به پزشک متخصص مراجعه کند.
بیمارانی که با مشکل ورم پا به
دکتر پا مراجعه می کنند مورد معاینه قرار خواهند گرفت و سپس از آن، متخصصین ارتوپدی درمان تورم پا را برای بیماران خود تجویز خواهند کرد. هزینه این درمان ها بسته به ماهیت آن ها متفاوت خواهد بود.
گاهی اوقات تنها لازم است که بیماران به توصیه های ارائه شده از سوی پزشک متخصص عمل کنند و در چنین شرایطی انجام مراقبت های کافی در منزل بدون پرداخت هزینه های زیاد امکان پذیر می باشد. در این دسته از بیماران احتمالاً تنها هزینه درمان ورم پا پس از شکستگی مربوط به خرید کیسه های یخ و مواردی از این قبیل خواهد بود.
در برخی از بیماران ممکن است از مراقبت های پزشکی جدی تر استفاده شود و پزشکان متخصص برای بهبود علائم و رفع کامل آن ها ممکن است داروهای مختلف را تجویز کنند که هزینه درمان تورم پا، به قیمت این داروها بستگی خواهد داشت.
این موضوع هم بستگی به بیمه فرد و میزان هزینه ای که تقبل می کند، مرتبط خواهد بود. از دیگر تجهیزات پزشکی و مراقبتی که مشمول هزینه درمان تورم پا پس از شکستگی قرار می گیرند، مربوط به جوراب های واریس می باشد که به صورت انحصاری برای بیماران مختلف و پس از اندازه گیری دقیق ابعاد پای افراد آماده می شوند.
بیمارانی که برای درمان تورم پا پس از شکستگی به پزشک معالج خود مراجعه می کنند پس از مدتی بسته به شدت آسیب و وضعیت بیماری زمینه ای خود شاهد بهبودی علائم و نشانه های خود خواهند بود. بیماران با این حال با رعایت توصیه های ارائه شده از سوی پزشک معالج مانع از عود مجدد ورم پا خواهند شد. مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک حتی با بهبود علائم و نشانه های تورم باید انجام شود تا دوره درمانی به طور کامل سپری گردد.
اطلاع یافتن از چگونگی بازیابی فعالیت های عادی روزمره نیز بسیار ضروری است. بیماران بسته به وضعیتشان پس از درمان ورم پا پس از شکستگی، ادامه روند درمانی را سپری خواهند کرد. تدابیر خانگی نظیر استفاده از کیسه یخ باعث بهبود علائم التهاب در موضع آسیب دیده و در نتیجه پیشگیری از عود مجدد ورم پا خواهد شد. درمان تورم پا، درصورت بی توجهی با تدابیر پزشکی و توصیه های ارائه شده از سوی پزشک، برای مدت زمان طولانی پایدار نخواهد بود و به راحتی قابل درمان خواهد بود.
ورم پا پس از شکستگی از جمله عوارضی است که همیشه بی خطر نیست و در صورت ایجاد به خاطر مواردی از قبیل عفونت موضع آسیب دیده نیازمند مراقبت‌های پزشکی جدی می باشد. درمان ورم پا پس از شکستگی در مراحل اولیه نقش پیشگیرانه هم دارد و مانع از بروز عوارض جدی تر می شود. اگر به کمک روش های خانگی و استراحت این ورم بر طرف نشده و طولانی شود، بهتر است که بیماران در اسرع وقت در صورت مواجهه با این مشکل باید به پزشک متخصص ارتوپدی مراجعه کنند.