قرص ضد التهاب دیسک کمر؛ سریعترین راه برای تسکین موقت دردهای کمر
یکی از متداولترین دردهایی که این روزها بسیاری از افراد جامعه با آن مواجه هستند، دیسک کمر است. روشهای درمانی متعددی برای بهبود بیمار وجود دارد که یکی از راههای تسکین موقت قرص ضد التهاب دیسک کمر است. پزشکان ترجیح میدهند قبل از این که برای درمان دیسکوپاتی کمر از جراحی استفاده نمایند، از روشهای کم تهاجمی و کم عارضه مانند داروها و برخی دیگر از درمانها استفاده نمایند.
این درمانها شامل ورزش مناسب، ماساژ، فیزیوتراپی و استفاده از قرصهای ضدالتهاب دیسک است. با وجود این که داروهای ضد التهابی، باعث درمان و التیام بیرون زدگی دیسک نمیشوند، اما یکی از بهترین گزینهها برای تسکین و کاهش درد کمر به شمار میروند. با ما همراه باشید تا برخی از بهترین نوع این قرصها را خدمت شما عزیزان معرفی نموده و در مورد فواید و عوارض هر کدام از آنها، نکات مفیدی را در اختیار شما قرار دهیم.
آنچه در اين مقاله مي خوانيد:
قبل از این که در مورد انواع قرص ضد التهاب دیسک کمر، برای شما عزیزان سخن بگوییم، باید ابتدا به این سوال پاسخ دهیم که التهاب دیسک چیست و چگونه به وجود میآید؟ زمانی که در یکی از قسمتهای بدن مانند دیسک ناحیه کمر، مشکلی به وجود میآید، سلولهای بدن دچار آسیب دیدگی شدیدی میشوند.
در چنین شرایطی از جداره سلولها مادهای ترشح میگردد که گلبولهای سفید خون را از تمامی قسمتهای بدن جذب نموده تا آسیب دیدگی را برطرف نمایند. گلبولهای سفید بلافاصله به منطقه آسیب دیده وارد شده و بدن را از وجود تمامی سلولهای مرده و مواد سمی پاکسازی میکنند.
به سبب این که گلبولهای سفید در آب شناور هستند، بنابراین در قسمت آسیب دیده مقداری آب جمع میگردد و همین امر باعث بروز التهاب در بدن میگردد.
در واقع التهاب یکی از واکنشهای طبیعی بدن در برابر آسیبهایی مانند پاره شدگی و بیرون زدگی دیسک است. نشانههای اصلی التهاب در بدن عبارتند از درد، تورم، داغی و قرمزی.
در صورتی که کمر انسان به هر علتی با آسیب مواجه شود، التهاب را در آن قسمت میتوان تشخیص داد. با این تفاسیر میتوان به این نتیجه رسید که بهترین راه تسکین این درد، استفاده از انواع قرصهای ضد التهاب مخصوص دیسک کمر است.
شاید برای شما نیز این سوال به وجود آمده باشد که داروهای مسکن با داروهای ضد التهاب چه تفاوتی دارند؟ در پاسخ باید بگوییم هیچ فرقی میان این داروها وجود ندارد و اکثر داروهای مسکن، دارای خواص ضد التهابی نیز هستند.
شاید برای شما نیز جالب باشد بدانید که اگر این داروها را به صورت گاه و بیگاه و تنها برای تسکین درد استفاده کنیم، به آن ها داروی مسکن گفته میشود؛ اما اگر همین داروها را به صورت منظم، سر ساعت و در طول حدود 2 هفته مصرف نماییم، دارای خاصیت ضد التهابی خواهند بود. این موضوع در مورد انواع قرصهای ضد التهاب بسیار قوی نیز صادق است.
در میان برخی از افراد، باورهای اشتباهی وجود دارد مبنی بر این که مصرف داروهای مسکن برای درمان کمردرد، هیچ تاثیری ندارد و بر روی علائم بیماری سرپوش میگذارد. در صورتی که این باور صحیح نیست و بسیاری از پزشکان، برای بیماریهایی مانند دیسک کمر، داروهای مسکن و ضد التهاب را تجویز میکنند.
البته این نکته را فراموش نکنید که برای بهبود درد در قسمت کمر، حتماً داروهای ضد التهاب خود را زیر نظر دکتر دیسک کمر مصرف نموده و از مصرف خودسرانه آنها پرهیز کنید.
برخی از داروهایی که برای درمان التهاب دیسک ، بسیار مفید هستند را میتوان بدون نسخه پزشک و از داروخانهها تهیه نمود و آنها را مصرف کرد. از جمله این داروها میتوان به ایبوپروفن و استامینوفن اشاره نمود؛ گفتنی است استامینوفن به عنوان یک داروی ضد التهاب استروئیدی به شمار نمیرود، اما معمولاً میتوان از آن برای تسکین درد کمر استفاده نمود.
برخی دیگر از انواع قرصهای ضد التهاب مخصوص دیسک ناحیه کمر نیز وجود دارند که تنها با استفاده از تجویز پزشک میتوان آنها را تهیه کرد؛ این داروها عبارتند از:
-
♦ دیکلوفناک سدیم
-
♦ دیکلوفناک پتاسیم
-
♦ اتودولاک
-
♦ سلکوکسیب
-
♦ نابومتون
-
♦ ملوکسیکام
-
♦ مکلوفنامات
-
♦ پیروکسیکام
-
♦ ناپروکسن
-
♦ نابومتون
فراموش نکنید که از نظر پزشکان و متخصصان، هر دردی که بیش از 3 ماه به طول بینجامد، به عنوان درد مزمن نامیده میشود. بنابراین اگر شما در طول سه ماه از قرص ضد التهاب دیسک کمر استفاده کردید و درد همچنان ادامه داشت، باید برای بررسیهای بیشتر و تغییر شیوه درمان، به پزشک خود مراجعه کنید.
به طور کلی تمامی داروهای ضد التهابی، به دو دسته اصلی تقسیم بندی میشوند که یکی از آنها داروهای استروئیدی (داروهای کورتونی) و دیگری داروهای غیر استروئیدی (داروهای غیر کورتونی) هستند.
بسیاری از ما داروهای غیر استروئیدی را به عنوان مسکن میشناسیم. این داروها شامل دیکلوفناک، پروفن، ناپروکسن، ملوکسیکام، پیروکسیکام و... هستند. در این قسمت به صورت خلاصه مکانیزم داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را برای شما عزیزان توضیح میدهیم.
در هنگام درد، موادی شیمیایی به نام پروستاگلاندین توسط سلولهای آسیب دیده کمر یا هر قسمت دیگری از بدن آزاد میشوند که فعالیت آنها در جسم انسان، باعث بروز التهاب و تورم میگردد.
مسلماً اگر در هنگام بروز آسیب، پروستاگلاندینهای کمتری در بدن انسان تولید گردد، درد کمتری احساس خواهیم کرد. وظیفه اصلی داروهای غیر استروئیدی این است که از فعالیت آنزیمهای سیکلواکسیژناز که تولید کننده پروستاگلاندینها هستند جلوگیری به عمل آورند.
از دیدگاه علم پزشکی، اولین قدم برای تسکین درد دیسک، استفاده از انواع قرصهای ضد التهاب مخصوص دیسک کمر از نوع غیر استروئیدی است. با وجود آن که این داروها در قیاس با داروهای استروئیدی دارای تاثیر کمتری در تسکین درد هستند، اما به همان میزان هم عوارض کمتری دارند. برخی از مزایای مصرف داروهای غیر استروئیدی برای دیسک عبارتند از:
-
♦ این داروها به هیچ عنوان مخدر نیستند، بنابراین مصرف آنها هیچ نوع اعتیادی برای جسم انسان به همراه نمیآورد.
-
♦ داروهای غیر استروئیدی، نقش بسیار مهمی در کاهش هر نوع التهابی در بدن انسان دارند.
-
♦ انواع داروهای غیر استروئیدی، علاوه بر کاهش درد، به کاهش تب نیز کمک فراوانی مینمایند.
با وجود این که داروهای غیر استروئیدی، به عنوان یک نوع قرص ضد التهاب قوی به شمار میروند و مصرف آنها مزایایی به همراه دارد، اما نمیتوان منکر برخی از عوارض آنها شد.
به طور کلی هر دارویی در این جهان، در عین دارا بودن مزایای بیشمار، ممکن است عوارض جسمی را نیز با خود به همراه آورد و این موضوع در مورد انواع قرص ضد التهاب دیسک کمر غیر استروئیدی نیز صدق میکند.
شایعترین عارضهای که در اثر مصرف این داروها در جسم انسان به وجود میآید، مشکلات گوارشی است. مصرف برخی از این داروها موجب کاهش پروستاگلاندین های معده میگردد؛ پروستاگلاندین ها نقش محافظ معده را ایفا مینمایند و در صورت آسیب دیدن آنها، مشکلات گوارشی مانند خونریزی معده به وجود میآید.
گفتنی است پروستاگلاندین ها در کلیه نیز نقش محافظتی بسیار اساسی ایفا مینمایند و با مصرف قرصهای ضد استروئیدی و کاهش پروستاگلاندین، ممکن است مشکلاتی برای کلیه به وجود آید. در برخی از شرایط نیز مشاهده شده است که این داروها، فشار خون را افزایش دادهاند؛ بنابراین پیشنهاد میکنیم این داروها را با مشورت پزشک خود مصرف کنید.
NSAID ها اغلب باعث مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ، اسهال و از دست دادن اشتها میشوند. سایر عوارض جانبی شامل سردرد، سرگیجه و بثورات پوستی است.
استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی میتواند منجر به زخم معده، نارسایی کلیه یا کبد میشود.
عوارض جانبی مواد افیونی شامل خواب آلودگی، سرگیجه، استفراغ و وابستگی جسمانی است.
عوارض جانبی رایج شل کنندههای عضلانی شامل خواب آلودگی، سرگیجه و خشکی دهان است.
عوارض جانبی تزریق استروئید بی خوابی، افزایش موقت قند خون، افزایش لذت است. با استفاده مداوم میتواند باعث آسیب به غضروف و اعصاب شود.
استفاده طولانی مدت از استروئیدها میتواند منجر به نارسایی آدرنال و پوکی استخوان شود.
پس از اطلاع در مورد عوارض انواع قرصهای ضد التهاب غیر استروئیدی، این سوال برای ما به وجود میآید که چرا این قرصها همچنان تجویز میشوند و آیا ما باید همچنان به مصرف آنها ادامه دهیم؟ در پاسخ باید به این نکته اشاره کنیم که شاید این داروها، 20 درصد برای جسم انسان عوارض داشته باشند، اما 80 درصد دارای تاثیر گذاری مثبتی هستند.
یکی از اصلیترین پارامترهایی که عوارض این قرصها را چند برابر افزایش میدهد، مصرف بی رویه و بدون نسخه پزشک است. پس اگر شما به یک متخصص حاذق و با تجربه مراجعه کنید، قطعاً به بهترین شکل ممکن شما را در زمینه میزان و مدت زمان مصرف آنها آگاه خواهد نمود.
گفتنی است در برخی از مواقع، پزشک به جای تجویز قرص ضد التهاب دیسک کمر، کرمها و پمادهای موضعی را برای بیمار تجویز مینماید. ممکن است در ساختار این کرمها نیز عوارضی وجود داشته باشد، اما قطعاً تاثیر منفی آنها، تنها در یک قسمت از جسم رخ میدهد و تمام بدن را در بر نمیگیرد.
داروهای تولید شده توسط کارخانههای مختلف، اگرچه مواد تشکیل دهنده یکسانی دارند. اما ممکن است به دلیل فراوری یک داروی خاص، اثر بخشی داروی آن کارخانه بهتر باشد. برای این منظور مثال میزنیم، مثلاً چند کارخانه تولید پنیر وجود دارد، موادشان یکی است، اما یک پنیر خوش طعم و بهتر از بقیه است و کم کم محصول آن کارخانه تبدیل به برند میشود. معروفترین و پرفروشترین داروهای ضد التهابی موجود در بازار عبارتند از Celebrex (Celecoxib)، Tylenol (استامینوفن)، Voltaren (دیکلوفناک سدیم)، Advil (Brufen)، Aleve (Naproxen)، Felden (Piroxicam)، Cataflam (Diclofenac Potassium). کلینوریل (سولینداک)، موبیک (ملوکسیکام)
با وجود این که در حال حاضر بسیاری از داروهای ضد التهاب، برای درمان دیسک ناحیه کمر تجویز میشوند، اما بیماریهای دیگری نیز وجود دارند که میتوان با استفاده از این قرصها، درد آنها را به کمترین میزان خود رساند و از شدت التهاب آن کاست.
در واقع در اکثر بیماریهایی که برای استخوان و مفاصل انسان به وجود میآیند، مصرف داروهای ضد التهاب، اثربخشی بسیار خوبی دارند. از جمله بیماریهایی که میتوان با استفاده از یک قرص ضد التهاب قوی آن را تسکین داد عبارتند از:
-
♦ دردهای پس از انجام عمل جراحی
-
♦ نقرس
-
♦ روماتیسم مفصلی
-
♦ آرتروز
-
♦ التهاب تاندون
-
♦ دردهای به وجود آمده در اثر تومورهای استخوانی
دسته دیگری از داروهای ضد التهاب نیز وجود دارند که به نام داروهای استروئیدی تولید میشوند و بسیاری از مردم کشورمان آنها را به نام کورتون میشناسند. از جمله این داروها میتوان به دگزامتازون، پردنیزولون، متیل پردنیزولونريال تریامسینولون و بتامتازون اشاره نمود.
این داروها به عنوان قرصهای ضدالتهاب بسیار قوی شناخته شده و علاوه بر مصرف خوراکی، به صورت تزریقی نیز تجویز میشوند. این داروها با وجود آن که تاثیر شگفت انگیزی در تسکین درد و التهاب دیسک دارند، اما عوارض جانبی خاصی نیز به همراه میآورند.
تحقیقات و مطالعات دانشمندان نشان دهنده آن است که مصرف انواع دارو و قرصهای ضد التهاب قوی استروئیدی، در طولانی مدت باعث ایجاد پوکی استخوان و افزایش وزن میگردد و ممکن اعتیاد آور باشد. بنابراین داروهای استروئیدی را نیز مانند سایر قرصهای ضد التهاب، تحت نظر پزشک و به میزان مشخصی استفاده کنید.
در میان انواع و اقسام داروهای ضد التهاب، مصرف قرص ناپروکسن برای دیسک کمر، از سوی بسیاری از پزشکان توصیه میشود. این دارو به عنوان یک قرص ضدالتهاب بسیار قوی به شمار میرود و تاثیر بسزایی در کاهش درد و تورم در قسمت کمر دارد. علاوه بر دیسک، ناپروکسن برای برخی از بیماریها مانند درد آرتروز، دردهای زمان پریودی، دردهای عضلانی و... مورد استفاده قرار میگیرد.
این قرص به دو شیوه تولید شده است که یکی از آنها قرص ناپروکسن معمولی و دیگری قرص ناپروکسن سدیم است. نوع معمولی قرص ناپروکسن برای دیسک کمر، به اندکی زمان برای فعال شدن نیاز دارد؛ اما قرص ناپروکسن سدیم، با اثر گذاری فوری همراه است.
گفتنی است داروی ناپروکسن به عنوان قرص ضد التهاب دیسک کمر غیر استروئیدی شناخته شده و اصلیترین وظیفه آن، کاهش درد، التهاب و تب است. این قرص نیز مانند بسیاری دیگر از داروهای غیر استروئیدی، موجب کاهش سطح پروستاگلاندین در بدن انسان شده و از بروز درد و التهاب جلوگیری به عمل میآورد.
با وجود این که ناپروکسن یک قرص ضدالتهاب بسیار قوی برای درمان دیسک ناحیه کمر به شمار میرود، اما مصرف آن با برخی از داروها ممکن است تداخل داشته باشد. این موضوع نه تنها اثر بخشی قرص ضد التهاب قوی ناپروکسن را کاهش میدهد، بلکه ممکن است عوارض جسمی فراوانی نیز به همراه داشته باشد.
معمولاً پزشکان قبل از تجویز این دارو، در مورد سایر داروهایی که بیمار مصرف میکند، از او پرس و جو نموده و سپس با اطلاع دقیق از اوضاع جسمی بیمار خویش، اقدام به تجویز آن مینمایند.
برخی از داروهایی که با قرص ضد التهاب ناپروکسن تداخل دارند عبارتند از:
-
♦ داروهای ضد افسردگی: مصرف همزمان قرص ناپروکسن به همراه برخی از داروهای ضد افسردگی مانند فلوکسین، فلووکسامین، سیتالوپرام و پاروکتسین ممکن است باعث ایجاد مشکلات گوارشی مانند زخم معده و روده گردد.
-
♦ داروهای فشار خون: یکی از اثرات قرص ضدالتهاب بسیار قوی ناپروکسن این است که اجازه نمیدهد داروهای فشار خون، به شکل صحیح به کنترل فشار خون بپردازند و در کار آنها اختلال ایجاد میکند. حتی تحقیقات و بررسیها نشان دهنده آن است که مصرف همزمان قرص ناپروکسن به همراه داروهای فشار خون در افراد بالای 65 سال، ممکن است باعث ایجاد آسیبهای جدی به کلیه گردد.
-
♦ داروهای مخصوص سیستم گوارش: برخی از داروهایی که برای تسکین درد و مشکلات معده تجویز میشوند، با قرص ناپروکسن تداخل دارند. این داروها عبارتند از آلومینیوم هیدروکساید، منیزیم اکساید و سوکرالفیت. مصرف همزمان این داروها با هم، روند درمان مشکلات و درد معده را کاهش داده و موجب می شود این درمان به آهستگی صورت پذیرد.
-
♦ برخی از داروها و قرصهای ضدالتهاب مخصوص دیسک کمر غیراستروئیدی: ناپروکسن حتی با برخی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن، دیکلوفناک، اتودولاک، فلوربی پروفن، کتوپروفن و... نیز تداخل دارد. مصرف همزمان این داروها با هم احتمال بروز خونریزی معده و روده را افزایش میدهد.
خوشبختانه دیسک ناحیه کمر از آن دسته بیماریهایی است که در بسیاری از موارد نیازی به انجام عمل جراحی ندارد. به عقیده بسیاری از پزشکان و متخصصان، در شرایطی که این بیماری حاد نشده و توان راه رفتن و کار کردن را از شخص نگرفته است، میتوان با روشهایی غیر از جراحی، به تسکین درد و همچنین درمان آن پرداخت.
بسیاری از پزشکان به بیماران خویش که دچار چنین مشکلی هستند، استراحت در خانه و مصرف انواع قرص ضد التهاب دیسک کمر را پیشنهاد مینمایند. در چنین شرایطی یکی از مهمترین سوالاتی که برای بسیاری از بیماران به وجود میآید این است که نحوه استراحت برای درمان دیسک کمر چگونه است؟ همچنان با ما همراه باشید تا به بهترین شیوههای استراحت برای درمان و التیام دیسک اشاره کوتاهی نماییم:
در مبحث نحوه استراحت برای درمان دیسک کمر، شیوه صحیح خوابیدن از اهمیت فوق العادهای برخوردار است. اولین نکتهای که باید به آن توجه نمایید این است که رختخواب و یا تشکی که برای خوابیدن از آن استفاده میکنید باید سفت باشد. خوابیدن بر روی تختهای نرم که از استانداردهای طبی برخوردار نیستند، باعث تشدید درد کمر میگردد.
در هنگام خواب، سعی کنید به سمت یکی از پهلوهای خود بخوابید و پاهای خود را اندکی در شکم جمع نمایید. برخی از پزشکان توصیه میکنند از یک بالش کوچک یا متوسط در میان پاهای خود استفاده کنید.
-
♦ شیوه صحیح نشستن و ایستادن
یکی دیگر از مهمترین پارامترهایی که در نحوه استراحت برای درمان دیسک کمر باید به آن توجه کنید، شیوه ایستادن و نشستن است. در هنگام نشستن باید به این موضوع توجه کنید که قوس طبیعی ستون فقرات شما به خوبی حفظ گردد.
قوز کردن و یا نشستن بر روی صندلیهای کوتاه و بدون قوس محافظ، باعث تشدید بیماری دیسک میگردد. همچنین شما نباید برای ساعتهای طولانی بر روی پاهای خود بایستید و یا به انجام ورزشهای بسیار سنگین بپردازید. بهترین شیوه برای ایستادن در هنگام مواجهه با بیماری دیسک کمر این است که در هنگام ایستادن، بدن خود را به صورت صاف و کشیده نگه داشته و قدمهای خود را به آرامی بردارید.
گاهی اوقات برخی از بیماران، شروع به مصرف قرص ضد التهاب دیسک کمر و سایر داروهایی که به عنوان قرص ضد التهاب قوی شناخته شدهاند، مینمایند. علاوه بر این، در زمینه نحوه استراحت برای درمان دیسک کمر، حساسیتهای ویژهای به خرج داده و به تمام اصول آن توجه میکنند.
اما آن چه از آن غافل میمانند این است که در هنگام مواجهه با بیماری دیسک ناحیه کمر، حمل اجسام سنگین ممنوع است. بسیاری از پزشکان به بیماران خود توصیه میکنند که حتی یک کیلوگرم بار را نباید از روی زمین بلند کنند، زیرا این موضوع باعث ایجاد فشار به دیسک کمر شده و تمام درمانها، استراحتهای صحیح و در کل زحمات شما را برای درمان این بیماری به هدر میدهد.
در شرایطی که دیسک پیشرفته و مزمن شده باشد، بلند کردن یک بار 5 کیلویی، ممکن است تا 20 برابر بیشتر از حد معمول به کمر فشار وارد آورد. این موضوع یکی از مهمترین پارامترهایی است که بسیاری از بیماران به آن توجه نمیکنند و این امر باعث تشدید بیماری میگردد.
این روزها شاهد تنوع بسیار زیادی در انواع قرص ضد التهاب دیسک کمر در جهان هستیم. این موضوع ممکن است برخی از بیماران را با سردرگمیهایی مواجه نماید که بالاخره مناسبترین نوع این داروها کدامند؟
در پاسخ باید به این موضوع اشاره کنیم که بسیاری از داروهای ضد التهابی که تاکنون در جهان تولید شدهاند، از نظر قدرت اثر گذاری، عوارض جانبی و عملکرد در سطح یکسانی قرار دارند. بنابراین نمیتوان یکی از آنها را به عنوان یک قرص ضد التهاب قوی معرفی نمود و آن را برای تمامی بیماران تجویز کرد.
بهترین شیوهای که میتوان از اثرات درمانی و تسکین دهندگی این قرص ها برخوردار شد آن است که با پزشک خود در این زمینه مشورت نمایید. معمولاً متخصصان با بررسی شرایط بیمار، سایر بیماریهای او، داروهای دیگری که مصرف مینماید، شدت دیسک کمر و بسیاری دیگر از عوامل تاثیر گذار در این زمینه، تصمیم میگیرند که بهترین دارو برای بیمار کدام است.
در نهایت باید به این موضوع اشاره کنیم که ما انسانها برای ادامه زندگی و انجام فعالیتهای روزانه خویش، باید از ستون فقرات و مهرههای سالمی برخوردار باشیم. تمامی مهرههای ستون فقرات ما، مانند دانههای تسبیح به همدیگر وصل هستند و زمینه انجام تمامی فعالیتهای روزانه ما را مهیا میسازند.
بدون شک به وجود آمدن هر نوع آسیبی در یکی از این مهرهها، نه تنها درد فراوانی به همراه دارد، بلکه باعث اختلال در نظم زندگی ما میگردد. ما در این مقاله سعی کردیم در مورد انواع قرص ضد التهاب دیسک کمر برای شما مطالبی را ذکر کنیم. همچنین با همدیگر به بررسی مزایا و عوارض آنها پرداختیم و در مورد هر کدام از آنها به یک شناخت نسبی رسیدیم.
فراموش نکنید که اگر پس از مصرف این داروها، درد همچنان به قوت خود باقی است و انجام امور روزانه را برای شما مختل نموده است، حتماً دوباره به پزشک متخصص خود مراجعه نموده و در مورد اوضاع و احوال دیسک کمر خود از او سوال نمایید. پزشکان با استفاده از معاینات و عکسبرداریهای متعدد، به خوبی دیسک کمر شما را بررسی نموده و درمانهای تکمیلی را برای آن تجویز خواهند نمود.