عمل دیسک کمر، جراحی تهاجمی و غیر تهاجمی برای درمان دیسکوپاتی کمر
فردی که دچار فتق دیسک شده است ممکن است دردی را تجربه کند که بر فعالیت‌های روزانه وی تأثیر زیادی می‌گذارد و زندگی او را دچار اختلال می‌کند. درحالی‌که معمولاً متخصصان باتجربه در زمینه ستون فقرات همیشه تلاش می‌کنند تا جای ممکن از روش‌های غیرتهاجمی شامل دارو، فیزیوتراپی، استفاده از ارتزهای مناسب، تزریق اوزون و غیره برای بهبود این بیماران استفاده کنند، گاهی برای کاهش درد و سایر علائم بخصوص کنترل آسیب‌های عصبی مانند عدم کنترل روده و مثانه یا اختلالات جنسی چاره‌ای جز عمل دیسک کمر و یا
درمان دیسکوپاتی کمر وجود ندارد. اگر می‌خواهید بیشتر با انواع عمل دیسک کمر و مراقبتهای بعد از عمل دیسک کمر آشنا شوید در ادامه با ما همراه باشید.
عمل دیسک کمر به جراحی‌های مربوط به ترمیم و اصلاح دیسک فتق شده اطلاق دارد که ممکن است در هر ناحیه از کمر باشد ولی بیشتر در قسمت‌های پایینی کمر رخ می‌دهد. نوع جراحی فرد نیز به عوامل مختلفی بستگی دارد. این موارد شامل قدرت تشخیص متخصص، محل فتق دیسک، شدت علائمی مانند درد و ناتوانی ناشی از آن و شرایط سنی و سلامتی بیمار است.
متخصصان و جراحان ستون فقرات ابتدا سعی می‌کنند تا جایی که مقدور است از روش‌های غیرتهاجمی یا کم تهاجمی مانند عمل دیسک کمر با لیزر درمان را انجام دهند تا هم دوران بهبودی کوتاه‌تر شود و هم بیمار کمتر اذیت شود. از طرفی با استفاده از روش‌های غیرتهاجمی و کم تهاجمی عوارض عمل دیسک کمر نیز تجربه نمی‌شود. بااین‌حال همان‌طورکه در مقدمه نیز به آن اشاره کردیم، گاهی علائم بسیار شدید است و امکان پیشروی آسیب‌های عصبی نیز وجود دارد که اگر کنترل نشود حتی می‌تواند فرد را فلج کند که متخصص مجبور به تجویز عمل دیسکوپاتی کمر خواهد شد.
ستون فقرات شما از استخوان‌های منفردی به نام مهره تشکیل شده است. دیسک‌ها بین این مهره‌ها قرار دارند و حالت غضروفی هستند که مانند بالشتکی بین مهره‌ها نقش ضربه‌گیر و همچنین تسهیل‌کننده حرکات مهره‌های کمر بر روی یکدیگر را ایفا می‌کنند.
به‌طورمعمول 23 دیسک در ستون فقرات هر انسان وجود دارد و هر دیسک از سه جزء زیر تشکیل شده است:
Nucleus pulposus
این قسمت ژل‌مانند داخلی دیسک است که می‌تواند به ستون فقرات انعطاف‌پذیری و استحکام ببخشد.
فیبروز حلقوی
این قسمت یک لایه بیرونی سخت است که هسته پالپوزوس را احاطه می‌کند.
صفحات انتهایی غضروفی
این قطعات غضروفی بین دیسک و مهره‌های مجاور قرار دارند تا بتوانند حرکت مهره‌ها را آسان کنند.
در فتق دیسک که به دلایل مختلف مانند یک سقوط و تصادف ناگهانی یا از دست رفتن رطوبت داخلی دیسک به دلیل افزایش سن رخ می‌دهد، فیبروز حلقوی ترک می‌خورد یا به‌طور کامل دچار پارگی می‌شود. این آسیب به بخشی از هسته ژل‌مانند پالپوس اجازه می‌دهد تا به بیرون نشت کرده و روی ریشه‌های عصبی مجاور خود فشار وارد کند. این فشار بسته به اینکه کدام عصب یا عصب‌ها را تحت فشار قرار داده است دردهای مختلف مانند درد شدید، احساس سوزش و گزگز در اندام تحتانی یا بی‌حسی را به وجود می‌آورد و می‌تواند دامنه حرکتی بیمار را محدود کند.
هرساله از هر 1000 نفر بزرگسال بین 20 تا 49 ساله، حدود 5 الی 20 نفر دچار فتق دیسک می‌شوند. فتق دیسک می‌تواند در هر بخشی از ستون فقرات رخ دهد و کاملا برای بیمار ناراحت کننده باشد؛ اما دو محل رایج آن شامل ستون فقرات کمری و ستون فقرات گردنی است. فتق دیسک در ستون فقرات کمری نیز بیشتر به قسمت پایین کمر اشاره دارد.
همان‌طورکه قبلاً نیز به آن اشاره کردیم، عمل دیسک کمر برای همه افراد مناسب نیست. اگر شما علائم فتق دیسک را به‌خوبی بشناسید و به‌موقع به متخصص مراجعه کنید می‌توانید با روش‌های بسیار آسان مانند تمرینات ورزشی، اصلاح سبک زندگی و استفاده از برخی داروها بهبود پیدا کنید و روند پیشرفت فتق دیسک را نیز کند نمایید؛ اما در صورت سهل‌انگاری این بیماری سریعاً پیشروی می‌کند. همچنین در برخی حوادث ناگهانی مانند تصادف، آسیب به‌قدری شدید است که چاره‌ای جز عمل دیسکوپاتی کمر سریع وجود ندارد. به‌طورکلی تقریباً از هر 10 نفر مبتلا به فتق دیسک تنها یک نفر به جراحی یا عمل دیسک کمر نیاز خواهد داشت و متخصصان تمام تلاش خود را می‌کنند تا نیاز به جراحی را به تعویق انداخته و احتمال بروز عوارض عمل دیسک کمر را کاهش دهند.
برخی از افرادی که فتق دیسک دارند به‌هیچ‌وجه در طول پیشرفت بیماری علائمی را تجربه نمی‌کنند؛ اما گاهی اوقات فتق دیسک به‌قدری پیشرفت می‌کند که به عصب‌های مرتبط بیش‌ازحد فشار می‌آورد. این می‌تواند باعث درد، بی‌حسی یا ضعف در بخشی از بدن شود که عصب در آن حرکت می‌کند. اگر درد به درمان‌های محافظه‌کارانه مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و فیزیوتراپی، تزریق استروئید، اوزون و غیره پاسخ ندهد، فرد باید با متخصص خود صحبت کند. در این شرایط متخصص شما ممکن است بسته به میزان درد و ناتوانی، عمل دیسکوپاتی کمر را توصیه کند.
در موارد نادر، فتق دیسک ممکن است بر اعصاب کنترل‌کننده روده و مثانه تأثیر بگذارد. در این صورت جراحی برای کاهش فشار روی این اعصاب و بازیابی عملکرد مثانه و روده ضروری خواهد بود.
برخی از بیمارانی که تحت عمل جراحی رفع فشار کمر قرار می‌گیرند، در نتیجه این عمل، بی‌حسی یا ضعف جدیدی را در یک یا هر دو پا تجربه می‌کنند. ضعف پا یک عارضه غیر معمول اما جدی است که می‌تواند در نتیجه جراحی کمر رخ دهد.
همچنین آسیب شدید عصبی هنگامی که اعصاب در طول جراحی برداشته می‌شوند، بی حسی یا سوزن سوزن شدن پا اغلب نگران کننده است؛ زیرا یک مشکل عصبی جدی است. با این حال آسیب عصبی و فلج می‌تواند ناشی از مشکلات مختلفی باشد، از جمله:
خونریزی در داخل ستون فقرات (هماتوم ستون فقرات خارج ریشه ای(
نشت مایع نخاعی به دلیل پارگی پوست ریشه عصبی (دوروتومی تصادفی(
آسیب تصادفی به رگ های خونی تامین کننده نخاع
روش‌های مختلفی برای جراحی دیسک کمر وجود دارد که متخصص بعد از روند تشخیصی، بهترین آن را انتخاب می‌کند. روند تشخیصی به این صورت است که
دکتر دیسک کمر ابتدا شرح‌حالی از شما می‌گیرد و یک معاینه فیزیکی کامل انجام می‌دهد. سپس بر اساس علائم موجود برخی تست‌های دقیق‌تر مانند ام‌آرآی یا سی‌تی‌اسکن را تجویز می‌کند تا بهتر بتواند مکان و میزان آسیب را بررسی کند. در قدم بعد در صورت نیاز به جراحی و مطمئن بودن از اینکه سایر روش‌های غیرتهاجمی یا کم تهاجمی برای شما جوابگو نیست و به تعویق انداختن جراحی ممکن است وضعیت شما را بدتر کند یکی از تکنیک‌های جراحی را با توجه به شرایط شما برایتان انتخاب می‌کند. هدف از عمل دیسک کمر کاهش فشار روی عصب‌های مجاور فشرده و تحریک شده و درنتیجه کاهش درد و سایر علائم است. با توجه به این هدف و وضعیت سلامتی بیمار پزشک ممکن است از یکی از روش‌های زیر برای عمل دیسکوپاتی کمر استفاده کند:
دیسککتومی باز
دیسککتومی باز به معنی جراحی باز برای برداشتن ناحیه فتق دیسک و کاهش فشار از روی عصب‌های تحریک شده است. دیسککتومی از نظر لغوی به معنی "بریدن دیسک " است. دیسککتومی را می‌توان در هر نقطه از ستون فقرات از گردن تا کمر انجام داد. جراح از ناحیه پشت (خلفی) ستون فقرات و از طریق عضلات و استخوان به دیسک آسیب‌دیده می‌رسد. جراح با برداشتن بخشی از لامینا به دیسک دسترسی پیدا می‌کند. لامینا استخوانی است که قسمت پشتی کانال نخاعی را تشکیل می‌دهد و سقفی بر روی نخاع ایجاد می‌کند. سپس عصب نخاعی به یک طرف جمع می‌شود. بسته به مورد خاص شما، ممکن است یک دیسک (تک سطحی) یا بیشتر (چند سطحی) برداشته شود.
برای انجام دیسککتومی می‌توان از انواع ابزار و تکنیک‌های جراحی استفاده کرد. در روش "باز " از یک برش پوستی بزرگ و انقباض عضلانی استفاده می‌شود تا جراح بتواند مستقیماً ناحیه مورد نظر را مشاهده کند. ممکن است از یک روش "کم تهاجمی " یا دیسککتومی میکروآندوسکوپی نیز استفاده شود که در آن از یک برش پوستی کوچک استفاده خواهد شد. در این تکنیک مجموعه‌ای از لوله‌های به‌تدریج بزرگ‌تر، به نام گشادکننده، برای تونل زدن در عضلات استفاده می‌شود. ابزارهای ویژه به جراح کمک می‌کند تا در فضای کوچک‌تر آسیب را ببیند و عمل را با عوارض عمل دیسک کمر کمتر انجام دهد. یک برش با حداقل تهاجم باعث اختلال کمتری در عضلات پشت می‌شود و ممکن است زمان بهبودی را کاهش دهد. جراح شما مناسب‌ترین روش را برای مورد خاص شما توصیه می‌کند.
فیوژن نیز ممکن است هم‌زمان با دیسککتومی برای کمک به تثبیت ستون فقرات برای بیمارانی که ورزشکار هستند، زایمان سنگین انجام داده‌اند یا ناپایداری ستون فقرات دارند، انجام شود. فیوژن از ترکیبی از پیوند استخوان و سخت‌افزار (پیچ/پلیت) برای اتصال دو مهره به یکدیگر استفاده می‌کند. در طول فرآیند بهبودی، دو مهره به یک تکه استخوان تبدیل می‌شوند و به‌طورکلی فیوژن به‌ندرت برای فتق دیسک کمر موردنیاز است و زیاد توصیه نمی‌شود. زیرا با یکی کردن دو یا چند مهره، دامنه حرکتی ستون فقرات را کاهش می‌دهد.
اگر موارد زیر را دارید ممکن است کاندیدای دیسککتومی باشید:
-
♦ نتیجه تست‌های تشخیصی تجویز شده (MRI، CT، میلوگرام) فتق دیسک جدی یا آسیب‌های عصبی شدید را به متخصص نشان داده باشد.
-
♦ درد، ضعف یا بی‌حسی ناراحت کننده و قابل‌توجه در ساق یا پاها
-
♦ درد ساق پا (سیاتیک) که حتی بدتر از کمردرد است.
-
♦ وقتی علائم با دارو، فیزیوتراپی و سایر روش‌ها بهبود پیدا نکند یا بدتر شود.
-
♦ ضعف پا، از دست دادن احساس در ناحیه تناسلی و از دست دادن کنترل مثانه یا روده (سندرم دم‌اسبی)
جراحی آندوسکوپی ستون فقرات
نوعی دیگر از عمل دیسکوپاتی کمر جراحی آندوسکوپی است. طبق تعریف، ESS یا جراحی آندوسکوپی یک روش جراحی با استفاده از برش‌های کوچک (کمتر از 1 اینچ یا 5/2 سانتیمتر) و سیستم‌های لوله‌ای کوچک در ترکیب با آندوسکوپ برای تجسم بهتر میدان جراحی است. درحالی‌که روش‌های جراحی آندوسکوپی معمولاً برای درمان سایر نواحی بدن (مثلاً دستگاه گوارش) استفاده می‌شود، پیشرفت‌ها در اپتیک، تجسم بافت‌ها و تصویربرداری ستون فقرات، ESS را به یک انتخاب درمانی جراحی کمتر تهاجمی و خوب برای بسیاری از بیماران دچار فتق دیسک نیز تبدیل می‌کند.
جراح برای جراحی آندوسکوپی ستون فقرات از یک برش کوچک و ابزار تخصصی برای درمان جراحی اختلالات ستون فقرات استفاده می‌کند. جراحی آندوسکوپی ستون فقرات یک نوع پیشرفته از جراحی ستون فقرات با حداقل تهاجم است که برای ارائه زمان بهبودی سریع‌تر و درد کمتر عودکننده نسبت به روش‌های جراحی سنتی ستون فقرات طراحی شده است. ESS همچنین می‌تواند به حفظ محدوده طبیعی تحرک ستون فقرات بعد از عمل کمک کند. در برخی موارد، روش ESS را می‌توان با استفاده از بیهوشی منطقه‌ای به‌جای بیهوشی عمومی انجام داد که عوارض عمل دیسک کمر کلی را در بیماران مسن‌تر و یا دارای اختلالات پزشکی که ممکن است خطر جراحی را افزایش دهد، کاهش می‌دهد. از این روش جراحی می‌توان برای درمان افراد مبتلا به فتق دیسک متوسط تا شدید، آرتروپاتی فاست، سیاتیک و تنگی کانال نخاعی استفاده کرد.
جراحی بر روی هسته دیسک ستون فقرات
در این نوع عمل دیسک کمر جراح از ابزارهایی برای دسترسی به هسته دیسک ستون فقرات استفاده می‌کند و سپس از خلاء برای برداشتن هسته استفاده خواهد کرد. این امر باعث کوچک‌تر شدن دیسک ستون فقرات می‌شود که فشار روی عصب‌های مجاور تحریک شده را کاهش می‌دهد. این نوع جراحی تنها در صورتی امکان‌پذیر است که لایه بیرونی دیسک آسیب نبیند.
لامینوتومی یا لامینکتومی
لامینا بخشی از مهره‌های ستون فقرات است که کانال نخاعی را می‌پوشاند و از آن محافظت می‌کند. گاهی اوقات، متخصص شما برحسب تشخیصی که انجام می‌دهد برای ترمیم فتق دیسک تنها نیاز به برداشتن بخشی یا تمام لامینا دارد. لامینوتومی شامل برداشتن بخشی از لامینا است، درحالی‌که لامینکتومی به معنی برداشتن کل لامینا می‌باشد. برای انجام هر دو روش، از یک برش کوچک در مرکز پشت یا گردن بسته به ناحیه فتق دیسک استفاده می‌شود. پس از برداشتن بخشی یا تمام لامینا، جراح روش دیسککتومی که قبلاً توضیح دادیم را در صورت نیاز برای برداشتن فتق دیسک انجام می‌دهد. لامینوتومی و لامینکتومی کمری می‌تواند به تسکین درد پا یا درد سیاتیک که به دلیل فتق دیسک در ناحیه کمر ایجاد شده است، کمک کند.
عمل دیسک کمر با لیزر یکی از روش‌های عالی و نوین برای درمان فتق دیسک است که نسبت به جراحی باز بسیار کم تهاجمی است و عوارض عمل دیسک کمر با این روش تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند. همچنین مراقبتهای بعد از عمل دیسک کمر در صورت انجام روش لیزر کمتر خواهد شد.
لیزر را می‌توان برای رفع فشار عصب با هدف تسکین درد استفاده کرد. این کار تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، به این معنی که پوست و عضلات اطراف ناحیه مورد نظر در هنگام عمل دردی احساس نمی‌کند ولی بیهوشی کامل نیز صورت نمی‌گیرد.
یکی از روش‌های قابل انجام برای عمل دیسک کمر با لیزر رفع فشار دیسک با لیزر از راه پوست (PLDD) نام دارد. در این روش از فناوری لیزر جهت برداشتن بافت دیسک تخریب شده استفاده می‌شود که می‌تواند منجر به فشرده شدن و دردهای عصبی شود. در طول PLDD، یک کاوشگر کوچک حاوی لیزر به هسته دیسک آسیب‌دیده منتقل می‌شود. این امر با کمک فناوری تصویربرداری انجام خواهد شد. سپس از انرژی لیزر برای برداشتن دقیق بافتی که ممکن است بر روی عصب فشار وارد کرده باشد، استفاده می‌شود.
مزایای عمل دیسک کمر با لیزر این است که نسبت به روش جراحی سنتی کمر کم تهاجمی‌تر است. علاوه بر این، می‌توان آن را در یک محیط سرپایی و تحت بی‌حسی موضعی انجام داد و عوارض کمتری دارد.
روش‌های سرویکس
این روش‌ها به تسکین درد گردن و اندام‌های فوقانی که فتق دیسک در ناحیه گردن ایجاد می‌کند، کمک می‌کند و زیاد برای عمل دیسک کمر استفاده نمی‌شود.
همجوشی ستون فقرات
پس از لامینوتومی یا لامینکتومی، فیوژن ستون فقرات (SF) ممکن است برای تثبیت ستون فقرات ضروری باشد. SF شامل اتصال دو مهره ستون فقرات مجاور به هم با پیچ است که دیسک بینشان از بین رفته است. افرادی که تحت SF قرار گرفته‌اند، ممکن است درد داشته باشند و احساس کنند که درمان حرکات خاصی را محدود کرده است.
احتمال نیاز به SF بستگی به محل فتق دیسک و شدت آن دارد. به‌طورمعمول، لامینوتومی کمر به SF نیاز دارد. برخی از افرادی که تحت لامینوتومی قرار می‌گیرند ممکن است کاندید عمل جراحی دیسک مصنوعی به‌جای SF باشند.
جراحی دیسک مصنوعی
جراحی دیسک مصنوعی (ADS) جایگزینی برای همجوشی در ستون فقرات است. در ADS، جراح دیسک آسیب‌دیده را به‌طور کامل با یک دیسک مصنوعی جایگزین می‌کند. این روش نسبت به روش فیوژن درد و محدودیت حرکت کمتری ایجاد خواهد کرد.
هنگام در نظر گرفتن جراحی، مطمئن شوید که به یک جراح ستون فقرات واجد شرایط مراجعه کرده و نظر دوم را نیز از جراح دیگری دریافت کنید؛ زیرا همیشه جراحی بهترین راه نیست و عمل دیسکوپاتی کمر از جراحی‌های پر ریسک است. قبل از توصیه روش جراحی نسبت به دیگر روش ها، جراح شما احتمالاً روش های تصویربرداری را در نظر می گیرد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-
♦ اشعه ایکس: اشعه ایکس تصاویر واضحی از بافت استخوانی مهره‌ها و مفاصل شما ایجاد می‌کند.
-
♦ توموگرافی کامپیوتری (CT/CAT scan): این اسکن‌ها تصاویر دقیق‌تری از کانال نخاعی و ساختارهای اطراف ارائه می‌دهند.
-
♦ تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): ام‌آرآی تصاویر سه‌بعدی از نخاع و ریشه‌های عصبی و همچنین خود دیسک‌ها را تولید می‌کند.
-
♦ الکترومیوگرافی یا مطالعات هدایت عصبی (EMG/NCS): نتایج این تست تکانه‌های الکتریکی را در امتداد اعصاب و عضلات اندازه‌گیری می‌کند.
این آزمایش‌ها به جراح شما کمک می‌کند تا بهترین نوع جراحی را برای شما تعیین کند. سایر عوامل مهم در تصمیم‌گیری برای انجام عمل دیسک کمر و انتخاب نوع تکنیک مناسب شامل محل فتق دیسک، سن و سلامت کلی شما و درنهایت قدرت تشخیصی جراح شما خواهد بود.
بسیاری از بیمارانی که برای جراحی فتق دیسک به ما مراجعه می‌کنند دائماً این نگرانی را دارند که زمان بهبودی چقدر است و تا کی باید از کار و فعالیت خود مرخصی بگیرند. باید بدانید که عمل دیسک کمر عمل آسانی نیست و زمان بهبودی آن به عوامل مختلفی مانند تکنیک استفاده شده، شدت آسیب، مهارت پزشک، شرایط سلامت و بدنی بیمار و غیره بستگی دارد. به‌طورکلی نیز طبق گفته انجمن ستون فقرات آمریکای شمالی، افرادی که به‌موقع تحت عمل جراحی فتق دیسک قرار می‌گیرند، سریع‌تر بهبود پیدا می‌کنند. به‌علاوه این افراد عوارض عمل دیسک کمر کمتری را نیز تجربه خواهند کرد.
به‌طورمعمول، اکثر افراد می‌توانند 24 ساعت پس از عمل فتق دیسک به خانه بروند. حتی ممکن است بسته به تکنیک مورد استفاده برخی بتوانند همان روز به خانه بروند؛ مثلاً افرادی که عمل دیسک کمر با لیزر را به‌صورت سرپایی انجام می‌دهند، معمولاً زیاد در بیمارستان نمی‌مانند.
همچنین پزشکان توصیه می‌کنند افرادی که پس از جراحی دیسک بهبود می‌یابند تا حدود 4 هفته از انجام فعالیت‌های زیر اجتناب کنند:
-
♦ رانندگی
-
♦ نشستن طولانی‌مدت
-
♦ بلند کردن وزنه‌های سنگین
-
♦ خم شدن بیش‌ازحد
برخی از تمرینات ممکن است برای افرادی که عمل دیسکوپاتی کمر داشته‌اند، مفید باشد. بااین‌حال، شما باید قبل از انجام هر گونه فعالیت سنگین با پزشک یا جراح خود مشورت کنید.
گاهی اوقات، متخصصان ممکن است درمان توانبخشی را پس از جراحی پیشنهاد کنند. افرادی که پس از عمل دیسک کمر برنامه توانبخشی را دنبال می‌کنند به زمان بهبودی کوتاه‌تری نیاز دارند و تحرک بهتری خواهند داشت.
عمل دیسک کمر اگر به‌درستی انجام نشود، می‌تواند عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت مختلفی را ایجاد کند. همچنین در موارد نادر، افراد ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:
♦ خونریزی
♦ عفونت‌ها
♦ پارگی در پوشش محافظ ستون فقرات
♦ آسیب به عصب به طور دائمی
در حدود 5 درصد از افراد، دیسک مشکل‌دار ممکن است دوباره پاره شود و علائم مجدداً عود کنند. جراحی فتق دیسک می‌تواند یک درمان مؤثر برای بسیاری از افراد مبتلا به دردهای چالش‌برانگیز ناشی از فتق دیسک باشد. بااین‌حال، جراحان نمی‌توانند تضمین کنند که همه علائم به‌طور کامل بعد از عمل دیسکوپاتی کمر برطرف خواهد شد.
برخی از افراد ممکن است پس از دوره نقاهت همچنان درد را تجربه کنند. در برخی موارد، درد ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. همچنین این احتمال در افراد مسن و دارای پوکی استخوان وجود دارد که بعد از جراحی، همان دیسک جراحی شده یا دیسک دیگری دچار فتق شود. بااین‌حال، میزان عوارض عمل دیسک کمر تا حد زیادی به مهارت پزشک انجام دهنده این عمل و تجهیزات محیط انجام جراحی بستگی دارد؛ بنابراین به‌شدت توصیه می‌شود برای انتخاب جراح مناسب و مکان مناسب جهت جراحی وقت بگذارید و بهترین را انتخاب کنید.
شناخت علائم فتق دیسک و مراجعه به هنگام به متخصص ستون فقرات خوب در این زمینه بسیار مهم است و حتی می‌تواند نیاز به عمل دیسکوپاتی کمر را از بین ببرد؛ بنابراین اگرچه در برخی بیماران تا زمان پیشروی کامل بیماری هیچ علائمی مشاهده نمی‌شود، اما در صورت بروز هرگونه علائم احتمالی در مورد فتق دیسک در اسرع وقت به یک ارتوپد خوب که در زمینه ستون فقرات تجربه کافی داشته باشد جهت ارزیابی‌های کامل مراجعه کنید.
شایع‌ترین علامت همراه با فتق دیسک در ستون فقرات کمری، درد کمر و درد پا است که به‌عنوان سیاتیک نیز شناخته می‌شود. تقریباً 90 درصد از فتق دیسک‌ها در مهره‌های L4-L5 و L5-S1 رخ می‌دهد و باعث ایجاد درد در عصب L5 یا S1 می‌شود که به سمت پایین عصب سیاتیک تا پاها تابش می‌کند.
فتق دیسک در قسمت 4 و 5 کمری (L4-L5) معمولاً باعث گیرافتادگی عصب L5 می‌شود. علاوه بر درد سیاتیک، این نوع فتق دیسک می‌تواند منجر به ضعف در هنگام بالا بردن شست پا و احتمالاً در مچ پا شود که به‌عنوان افتادگی پا نیز شناخته می‌شود. بی‌حسی و درد نیز در بالای پا احساس می‌شود.
فتق دیسک در بخش 5 کمری و بخش خارجی 1 (L5-S1) معمولاً باعث گیرافتادگی عصب S1 می‌شود. در این صورت علاوه بر درد سیاتیک، این نوع فتق دیسک می‌تواند منجر به ضعف در هنگام ایستادن روی انگشتان پا شود. بی‌حسی و درد همچنین می‌تواند به کف پا و بیرون پا سرایت کند.
یک جراح ستون فقرات، یک جراح ارتوپد و یک جراح مغز و اعصاب از جمله افراد متخصصی هستند که ممکن است برای درمان دیسک کمر به آن‌ها مراجعه کنید. هر یک از این افراد در زمینه و نوع جراحی خاصی تخصص دارند؛ بنابراین پس از تعیین نوع عمل باید به دنبال متخصصان و افراد واجد شرایط در این زمینه بود. برای جلوگیری از عوارض‌های احتمالی جراحی‌ها باید به پزشک متخصص ارتوپدی با تجربه و ماهر مراجعه نمود.
همان‌طورکه ملاحظه کردید، عمل دیسک کمر عملی است که به بهبود و کاهش علائم ناشی از فتق دیسک بخصوص اگر فتق باعث درگیر کردن ریشه‌های عصبی مجاور شده باشد، می‌شود. این عمل، جراحی پر ریسکی است و به روش‌های مختلف گفته شده در این مقاله انجام می‌شود. اینکه کدام روش برای شما مناسب‌تر است به عوامل مختلف مانند میزان آسیب، شدت علائم، تجهیزات مرکز انجام دهنده، تشخیص متخصص جراح شما و درنهایت شرایط سنی و سلامت شما بستگی دارد.
بسیار مهم است که برای انجام عمل دیسکوپاتی کمر با کمترین عوارض این کار را به یک جراح کار بلد و متخصص در این زمینه که تجربه کافی داشته باشد مانند جراحان ما بسپارید و به مرکزی مجهز مانند مرکز ما مراجعه کنید تا از بهترین و جدیدترین تکنیک‌ها برایتان استفاده شود. جهت گرفتن نوبت مشاوره می‌توانید از لینک‌های موجود در سمت چپ همین صفحه استفاده نمایید.